Olanlar Oldu
Yönetmen: Hakan Algül
Senaryo: Ata Demirer
Müzik: Fatih Atakoğlu
Görüntü: Ahmet Sesigürgil
Oyuncular: Ata Demirer (Zafer/Döndü), Tuvana Türkay (Aslı), Salih Kalyon (İbrahim), Ülkü Duru (Fahriye), Seda Güven (Mehtap), Renan Bilek (Evsiz), Bedir Bedi (Ramazan), Toprak Sergen (Serkay), Derya Alabora (Antula)
Yapım: BKM (2017)
Oyuncu Ata Demirer’in senaryosunu yazdığı “Olanlar Oldu” filmi, Ege’nin sıcaklığında sıcak insan hikâyelerini perdeye yansıtıyor. Bu filmdeki oyunculara da övgü göndermeli.
İzmir’in kıyı kasabası Seferihisar’da başlıyor her şey. Güneşin altında sıcacık insan ilişkilerini özlemle anlatan 2017 yapımı “Olanlar Oldu”, yer yer insanı güldüren iyi bir film. Film, fonda oyun havaları duyulurken, Adalı Pansiyon’a giriş yapıyor. Oğlu Zafer’in tıpatıp benzeri Döndü kadın, sabah sabah sokağa pansiyonun önüne çıkınca eğlence de başlıyor. Oğlu Zafer, motoru hep bozuk gezi teknesiyle uğraşırken, Kaptan İbrahim’in fettan kızı Mehtap’ı da unutmaya çabalıyor. Kızı Aynur, Ramazan’la evli ve afacan torunu Ahmet de var. Kaptan İbrahim, ezelden beri Döndü’ye tutkun. Hem de deli gibi. Karısı, bu büyük aşkı bildiğinden kıskançlığından ölmüş. Mehtap, dükkânda çalışan Cenk’le işi büyütmüş. Cenk’in büyük planları var. Çok geçmeden her şey ayağına geliyor. Bir de Döndü’nün can dostu Fahriye de var. Ahmet Muhip Dranas’ın “Fahriye Abla” şiirindeki gibi sanki.
Bir aşk doğuyor…
Kaptan Zafer, Mehtap’ın geride bıraktığı kederle kendini bitirirken, uzaklardan İstanbul’dan bir aşk Aslı adıyla teknesine geliyor. İşlerin çoğunu götüren Kaptan İbrahim’i torun Ahmet haşere ilacıyla hastanelik edince kader de aşkta açıklara yol veriyor. Bu filmde bir şey keşfediliyor. Bir kız sürekli soru soruyorsa hayata mutluluk getirir, diyor bu film. Aslı da çok soru soran, öğrenmeye meraklı ve neşe dolu. Zafer’in anlamsız kederli günlerine mutluluk yağdırıyor. Final bölümü bir masal gibiydi. O sıcak insan ilişkilerine özlem duyurtan bu filmde imkânsız olan da yaşanıyor finalde.
Aslı, televizyon dizlerinde oynayan ünlü bir oyuncuydu. İstanbul’dan oyuncu sevgilisi Serkay gelince o neşeli hali de kayboluyor. Ama Döndü’nün pansiyonu her şeyi kurtarıyor hemen. Diziden diğer insanlar da pansiyonun lokantasında yemek yiyorlar. Tekne gezisi de daha da neşeli oluyor. Duygusal Zafer, Aslıcan 
dediği Aslı’yı eski değirmene götürüyor. En unutulmaz anlar da bu mekânlardan yansıyor filmden. Rum değirmenci ve güzel kızı Antula üzerine hikâye büyülüyor. İstasyonda gelmeyen trenleri bekleyen Zafer, bu defa aşkta kazanacak mıydı? İnsana, insan sıcaklığı nostaljisini yaşatan bu filmde final de masal yaşatıyor. Toplumumuz son yıllarda ikiye bölündü. Bizdensin ya da onlardansınız gibi oldu. Çok uzakta olmayan eskiden bu toplum güvenirdi. Nostalji dememiz ondan. Bu filmde Ege ruhuna da dokunuyorsunuz.
(19 Ocak 2017)
Ali Erden