49. Uluslararası Antalya Altın Portakal Film Festivali, çok özel bir gösterim programına evsahipliği yapacak. Savaşın bireyler üzerindeki yıkıcı etkisini anlatan, farklı ülkelerden örneklerin seçildiği bir seçki festival izleyicisiyle buluşturulacak. 49. Altın Portakal kapsamında Türkiye prömiyerleri gerçekleştirilecek barış temalı savaş filmleri seçkisi, İranlı yönetmen Mohammad Ali Bashe Ahangar’ın Queen, Kanadalı yönetmen Kim Nguyen’in War Witch ve Polonyalı yönetmen Marcin Krzysztalowicz’in Manhunt adlı yapıtlarından oluşuyor.
Altın Portakal Savaşa Karşı yazısına devam et
Ankara’nın modern sanatlar merkezi CerModern sinema ve audio visual sanatlar alanındaki faaliyetlerini CAVA (Cinema and Audio Visual Arts) adı altında birleştiriyor. CerModern ve Yapım-eki işbirliği ile ortaya çıkan CAVA Enstitü, görsel-işitsel sanatlar alanında Türkiye’nin ihtiyacını giderecek projelerle geliyor. Enstitü’ye danışman olarak katkıda bulunacaklar arasında Ahmet Uğurlu, Ahmet Gürata, Barış Pirhasan, Erdal Beşikçioğlu, Ezel Akay, Onur Ünlü, Meltem Cumbul, Mert Fırat, Ümit Ünal, Yeşim Ustaoğlu, Yüksel Aksu gibi isimler var.
Adana Büyükşehir Belediyesi tarafından gerçekleştirilecek olan 
vermedi, bu sefer giderim ona rakip olabilecek başka bir festivalin yönetimine onlara teklifte bulunurum. Organizeyi kaptığım zaman başlarım festivale iştirak etmesi olası kuruluşları ziyarete. Kapalı kapılar önünde olsun, kapalı kapılar arkasında olsun toplantılar yaparım, vaatlerde bulunurum, biz şöyle yapacağız, biz böyle yapacağız, o festivale fark atacağız vs. vs. Ondan sonra dönerim medyaya göndereceğim haberlere, başlarım diğer festivalle aramızda rekabet varmış gibi davranmaya, ortalığı bir güzel karıştırırım. Onlarda dayanamazlar, istemeden de olsa rekabetin diğer tarafı gibi demeçler vs. verirler. Medyada başlar her iki festivali artı ve eksileriyle yarıştırmaya. Hatta o kadar ki alemde festivalin birisini metheden ve öne çıkarmaya çalışan medya mensupları hakkında “Acaba festivalden para mı aldı” şeklinde şayialar bile dolaşmaya başlar. Velhasıl bu yazdıklarım bir faraziye olduğundan gerçekle bir âlâkası yoktur, zaten başlarken de “Ben olsam…” diye sallamıştım. 
bir sohbette sinemacılık ve filmcilik konuşurken Türkiye’de 
büyük ağaçlar duruyordu. İstanbul dışında olduğum 15-20 gün içinde hafriyat sürerken o güzelim ağaçları kesmişler, yöre tabiri caizse çöle dönmüş. Araziyi AVM yapmak için satın alan vatandaş büyük ihtimalle 1-2 yıldır kâğıt üzerinde orasının sahibi görünüyordur. Oysa gerçek sahibi ağaçlar, ben diyeyim 40 senedir, sen diyesin 50 senedir oradaydılar. Keza bakıyorsun senelerce geçtiğin yolun kenarındaki duvarı bir gün geliyor, yıkıveriyorlar. Hâlbuki o yolun kenarının sahibi o duvardır. O nedenle acilen “ağaç hakları”, “doğa hakları”, “dağ hakları”, “ova hakları” vs. düzene kavuşturulmalı. Taksim’in yayalaştırılması çalışmalarına başlanmış, yarın öbür gün Cumhuriyet Caddesi’nin ve Gümüşsuyu Caddesi’nin Taksim’e kavuştuğu bölümlerin orta kısımlarındaki güzelim ağaçları da keserler. Dilerim ağaçları kestiğiniz hızarların sesleri ömür boyu kulaklarınızdan silinmez.
Bugün TV Klak Sinema Programı, bu hafta açılışını Jeremy Renner’in oynadığı 
TÜRVAK Sinema – Tiyatro Müzesi, Eylül ayında da sinemaseverlere hizmet vermeye devam ediyor. Nişan Hançer Sinema Belgeleri Salonu’nda sinemanın Beyoğlu’na girdiği günlerden başlayarak eski ve yeni dilde basılı çeşitli belge ve yazışmalar, el ilanları, eski sinema biletleri, çeşitli sinema ödülleri ve birçok sinema salonunun kuruluş belgeleri ve fotoğrafları sergileniyor. Sanat yaşamına tiyatro oyunculuğu ile başlayan Nişan Hançer, bir dönem asistanlığını yaptığı Lütfi Ömer Akad’dan öğrendikleriyle 1955 yılında kamera arkasına geçerek film yönetmenliğine başladı. 
şeyler aklınıza takılabiliyor. ABD’de şeriflik kurumu önde olduğu için küçük şehirlerin polisleri onlar. Onlar da seçimle göreve geliyor. Filmde FBI ajanları pek ortalarda görünmüyor. Suçlar işleniyor. Filmde mantıksız olarak gördüğünüz bu durumlar, Nicholas McCarhy’nin yazıp yönettiği 2011 yapımı 
kardeşini bulamıyor. Motosikletli asi ruhlu Annie, yeğen Eva’yla Liz’i eve çağırıyor ve ardından gizemli şey Liz’i de ortadan kaldırıyor. Bundan sonra her şey daha gizemli ve korku yüklü gelişiyor filmde. Eva’nın bakımını polis üstlenirken, Annie polis memuru Bill Creek’i ikna ediyor ve evdeki tuhaf şeyler daha da artıyor. Annie, psişik olayları anlamlandıran eski okul arkadaşı Stevie’nin yardımıyla ve kendisinin zekâsıyla gizemli şeye, “Judas Seri Katili”ne biraz daha yaklaşıyor. Annie, otoriter annesinden ölmüş olsa da hâlâ korkuyor. Evde sigara içtiğinde annesinin her an bir yerlerden çıkacağını sanıyor. Çocukluğunun ve ilk gençliğinin travmasını yaşıyor 
Annie. Bu da filmin gerlimini daha da çoğaltıyor. Filmin son bölümleri sürprizli ve zaman zaman insanı irkiltiyor. Filmin bazı anlarının da kanlı olduğunu belirtmeliyiz. Yönetmen, bulutlar altındaki kasabayı gerçekten kasvetli yansıtmış. Bu evdeki kasvete de yansıyor. Bu ev tam anlamıyla gizem yüklü bir labirent gibi. Sanki bir oyuncu gibi. Perdede görünce daha bir anlaşılıyor bu. Yönetmen, filminin genelinde dar açılar kullanmış ve seyircilerine sıkıştırılmışlık duygusu verebilmiş bu hayaletli filminde. Filmin müzikleri de iyi. Yönetmen McCarthy, bu uzun filmini çekmeden aynı adla kısa filmini çekmiş önce. 
Kılıç Kılıç’ın yönettiği ve Deniz Dolan’ın oynadığı Seyyah, önümüzdeki aylarda vizyona çıkarılıyor.
başına yattığı yatağından uyanıyor ve kahvaltı hazırlıyor. Sonra da yaşlı Vladimir’i uyandırıyor. Vladimir’le Elena on yıl kadar önce hastanede tanışmışlar. Vlademir, hastaneye apandist için yatmış o zamanlar. Önce evdeki hemşiresi, son iki yılda da karısı olmuş Elena. Yaşlı ve zengin bir adam Vladimir, eli sıkı biri de. Kızı Katya’yı “hedonist” diye suçlasa da hep yanında olmasını istemiş. Elena, işsiz oğlu Sergey’in ailesine destek olmak için emekli maaşını onlara verirken bir sorun daha çıkıyor. Torunu Sacha, eğer üniversiteye giremezse askere gidecek. Üniversite için de paraya acil paraya ihtiyaç var. Vladimir, parayı vermemek için sürekli erteliyor. Sergey ve ailesi, Moskova’nın güneyinin en ucundaki Vostochnoye’deki Biryulvoyo mahallesinde yaşıyor. Moskova’nın havası en temiz yer dense de Andrey Zvyagintsev’in 2011 yapımı 
beklenmedik bir anda suç filmine dönüşmeleri. Zvyagintsev filmlerini bir defa görünce küçük ayrıntılar gözünüzden kaçabiliyor. Tıpkı Tarkovski ve Sokurov filmlerinde olduğu gibi. Zvyagintsev, filmlerinde Tarkovski ruhunu yaşatan yönetmenlerden. Yönetmenin ilk iki filmindenen en belirgin farkı, 
Vlademir, daima kendinden uzak durmuş kızı Katya’ya her şeyini bırakmayı düşünmüş. Bu vasiyeti kâğıda dökemeden Elena beklenmedik bir anda Vlademir’in trajedisini hazırlıyor. Filmin final bölümü hatıralarda kalacak gibi. Çünkü bu bölümler özel. Sinema tarihinde de cezalandırılmamış suçlar anlatılmıştı. En önemli filmlerden biriyse, Fritz Lang ustanın 1945 yapımı siyah-beyaz “Scarlet Street-Kırmızı Fener” kara filmiydi. Sizce Elena masum muydu, yoksa suçlu vahşi kapitalizm miydi? Final bölümünde zihniniz sancılanabilir. Sınıfsal farklılıkların altının çizilmesi ve beklenmedik anda işlenen suçlar düşünüldüğünde Claude Chabrol ustanın filmleri de akla gelebilir. Chabrol usta 2010 yılında vefat etmişti ve geride kalanlara da müthiş mirasını bırakmıştı. 
Türk edebiyatının önemli ismi Sabahattin Ali’nin yaşam hikâyesini ve Türkiye’nin çalkantılı dönemlerini anlatan belgesel film 
Kıbrıs ve Türkiye’nin yeni eğlence kanalı Fog TV’de hafta içi her gün yayınlanan Perihan Savaş ile Çay ve Sempati Programı’nın ilk konuklarından, ekranların haşarı çocuğu Yunus Günce haftaya damgasını vuracak gibi gözüküyor. Yunus Günce programda ”Şehrazat beni bir TV programında görmüş. ‘Bu çocuk kim?’ diye sormuş. Bana dedi ki, ‘Sende ışık var, sana albüm yapalım. Türkiye’ nin bir numarası olmazsın ama bu işten çok ekmek yersin. Sonra ben Şehrazat’ı aradım ve ‘Benden şarkıcı olmaz’ dedim.” şeklinde konuştu.
Sinema yazarı Atilla Dorsay’ın 2007 – 2012 yılları arasında çektiği Türkan Şoray fotoğraflarından bir seçki