Ankara Uluslararası Film Festivali’nde Jüriler Belli Oldu

Ankara Uluslararası Film Festivali kapsamında düzenlenen ‘Ulusal Uzun’ film yarışması jürisinde yer alacak isimler belli oldu. Jüri başkanlığını Onur Ünlü üstlenecek. Jüride ayrıca yazar Emrah Serbes, oyuncu Nihal Yalçın, akademisyen Prof. Dr. Hasan Akbulut ve yapımcı Olena Yershova’da yer alacak. Jüri, En İyi Film ve En İyi İlk Film Yönetmeni de dahil olmak üzere çeşitli dallardaki ödüllerin hangi filmlere gideceğine karar verecek.

Ankara Uluslararası Film Festivali’nde Jüriler Belli Oldu yazısına devam et

Recep İvedik 5’in Biletleri, Cinecity’de Ön Satışa Çıktı

İzlenme rekorları kıran Recep İvedik serisinin son filmi Recep İvedik 5, izleyicileri yine kahkahaya boğacak. Recep İvedik bu kez Recep İvedik sporcu olacak. Vefat eden dostunun geride bıraktığı son görevini yerine getirmek üzere yola çıkan Recep, kendini Milli Takım ile birlikte yurt dışında bir maceranın içinde bulacak. Senaryosunu Şahan Gökbakar’ın yazdığı filmin Togan Gökbakar yönetiyor. Filmin başrol oyuncusu Şahan Gökbakar’a, Çağlar Salman ve Orkan Varan eşlik ediyor. 16 Şubat’ta vizyona girecek filmin ön satışa çıkan biletleri, Cinecity Olivium, Cinecity Kipa ve Trio’nun yanı sıra www.cinecity.com.tr’den temin edilebiliyor.

Aslı Özge’nin Ansızın Filmi Alman Sinema Ödülleri’ne Aday Gösterildi

Aslı Özge’nin Almanya’da Almanca olarak çektiği Ansızın adlı 3. uzun metrajlı filmi Alman Film Akademisi tarafından verilen Alman Sinema Ödülleri’ne aday gösterildi. Almanya’nın en prestijli ödülü kabul edilen Lola’ya aday olan yılın en iyi Alman Filmleri Şubat ayında başlayacak Berlin Film Festivali kapsamında gösterilecek. Böylece dünya galasını 66. Berlin Film Festivali Panaroma Special Bölümü’nde yapmış olan Ansızın ikinci kez Berlin Film Festivali’nde gösterilmiş olacak. Alman Sinema Ödülleri, 28 Nisan’da yapılacak törenle sahiplerini bulacak. Filmin başrollerini Sebastian Hülk, Julia Jentsch, Hans Zischler ve Sascha Alexander Gersak paylaşıyor.

Göksel Beden, İtalyan Kültür Merkezi’nde Gösteriliyor

İtalyan Kültür Merkezi, 14 Şubat 2017 Salı günü, saat 19:00’da Alice Rohrwacher’in yönettiği 2011 yapımı Göksel Beden (Corpo Celeste) adlı filmi gösteriyor. Başrollerinde Yle Vianelllo, Salvatore Cantalupo, Anita Caprioli ile Paola Lavini’nin oynadığı filmin konusu şöyle: Marta 13 yaşındadır ve İsviçre’de ailesiyle beraber geçirdiği on senenin sonunda İtalya’nın en ucunda yer alan Reggio Calabria’ya yerleşir. Marta ince yapılı, dengesiz bir yapıda, vahşi bir yaratığa benziyormuş gibi gözükmektedir. Ama Marta özel birisidir ve diğerleri arasında küçük bir peri gibi bakar ve herşeyi hisseder: Yaşadığı yer olan Reggio Calabria kasabasından çok fazla şey hatırlamamaktadır.

Tropfest Kısa Film Festivali’ni Canlı Olarak İzleyin

Dünyanın en önemli kısa film festivallerinden biri olan Tropfest, 7 dakikayı geçmeyecek kısa filmlerle her sene yeniden seçilen ‘imza nesnelerini’ bir araya getiriyor. Nicole Kidman, Russell Crowe gibi misafir jüri üyelerini ağırlayan festivalin bu seneki imza nesnesi ‘ananas.’ Her sene Avustralya’nın Sidney kentinde düzenlenen Tropfest Kısa Film Festivali, 11 Şubat 2017 Cumartesi günü saat 11:30’da Avustralya’dan canlı yayınla Red Bull TV’de izlenebilecek.

Yener Çakmak’ı Kaybettik

Fantastik Türk Sineması tutkusuyla tanınan yönetmen, senarist ve oyuncu Yener Çakmak, 07 Şubat 2017 Salı günü geçirdiği kalp krizi sonucunda hayatını kaybetti. Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi’nde tahsil gören ve Süpermen Fantoma’ya Karşı filminde oyuncu olarak izlediğimiz Çakmak, Sevgi Ormanı, Yaramaz Sultan, Piknik, Selam Dünya adlı video filmlerini yönetti. Sinematik Yeşilçam sitesinde Fantastik Sinema hakkında yazan Çakmak’ın cenazesi 10 Şubat 2017 Cuma günü Kızıltoprak Camii’nde kılınacak öğle namazını müteakip Karacaahmet Mezarlığı’na defnedilecek. Merhuma tanrıdan rahmet kederli ailesine sabırlar dileriz.

Akademi Ödülleri’nin Kısa Tarihi – 1

Giriş Yerine

1927 ve 1928 yılları, sessiz sinemanın son başyapıtlarının ardı ardına gösterime girdiği bir dönem olarak hatırlanıyordu. Sözgelimi Fransa’da Rene Clair’in İtalyan Hasır Şapkası (Un Chapeau de Patille d’Italie), bir dizi kaçıp kovalamacının ardında taşıdığı aristokrasi eleştirisiyle modern güldürünün eleştirel niteliğini gözler önüne seriyordu. Sovyet Devrimi’nin 10. yılı anısına çekilen Ekim (Oktiabre), Eisenstein’ın Potemkin’le ulaştığı biçimsel ustalığı bir adım daha ileriye taşıyordu. Abel Gance’ın Napoleon’u, sessiz sinemanın ulaştığı doruk noktalarından birini betimlemekteydi, tıpkı avangard cephede yer alan Bunuel’in Salvador Dali ile işbirliğinden doğan Endülüs Köpeği (Un Chien Andalou) ve Dreyer’in unutulmaz Jeanne d’Arc’ı gibi… Halkaya eklenen Pabst imzalı Pandora’nın Kutusu (Die Büchse der Pandora) ve Devrim Sineması’nın bir başka büyük ustası Dovzhenko’nun Arsenal’i, dönemin canlılığını kanıtlar nitelikteydi. Olasılıkla benzerine yalnızca 60’lardaki Yeni Dalga ve Antonioni’lerin çıkışı ile tanık olabileceğimiz ölçüde, sinema ilk kez Hollywood’un etrafında dönmüyordu!

Elbette bu girizgâh, Edison’un Kinetoscope için çektiği, William Heise’nin The Kiss’inden itibaren sinemada bir dizi önemli devrimi gerçekleştiren Amerikan sinemasının küçümsenmesi gibi bir anlam taşımıyordu. Portföyünde Büyük Tren Soygunu gibi yedinci sanatı geniş kitlelerle buluşturan önemli filmler bulunduran bir sinemaydı bu. Griffith’in erken dönem klasikleri; Cecil B. De Mille’in Aldatış’ı; bütün bir komedi tarihinin üç büyükleri Chaplin, Keaton ve Lloyd’un gövde gösterileri, Hollywood’a Yaşlı Kıta’dan gelen yönetmenlerin belki de en tartışmalı olanı Stroheim’ın kalp atışları vs.

İşte bütün bu karmaşık, ama bir o kadar da renkli atmosferin ortasında bir yerlerde, Oscar’ın öyküsü de başlamış oldu.

Tartışmalı Bir Başlangıç

İlk Oscar’ın En İyi Film kategorisindeki öne çıkan adaylar arasında, Murnau’dan Şafak (Sunrise, 1927), Frank Borzage imzalı Yedinci Cennet (Seventh Heaven, 1927), Josef Von Sternberg’in Son Emir (The Last Command, 1928), William A. Wellman’ın Kanatlar (Wings, 1927) ve King Vidor’un Kalabalık (The Crowd, 1928) filmleri yer almaktaydı. Chaplin’in erken dönem klasiği Sirk (The Circus, 1928) ise adaylığa değer bulunmamıştı; buna karşın Akademi, yıllar sonra özür niyetine verilecek Onur Ödülü sayılmazsa, muhteşem ‘serseri’nin tek ödülü sayılabilecek özel bir Oscar’la durumu telafi edecekti.

H. Sudermann’ın bir öyküsünden uyarlanan Şafak (Sunrise, 1927) sinema tarihinin en büyük ustalarından birinin, adını geniş kitlelerin Nosferatu (1922) ve Faust (1926) gibi ekspresyonist / romantik dönem Alman klasiklerinden işittiği Friedrich Wilhelm Murnau’nun imzasını taşımaktaydı. Kırsalda yaşayan bir Amerikan ailesinin öyküsünün anlatıldığı film, kameranın bir ‘göz’ gibi kullanılması tekniğini Amerika’da ilk kez uygulaması ve çevreyi oyuncunun gözünden incelemesi açısından da büyük önem taşımaktaydı. Şafak, gösterimde kaldığı günlerde, dönemin sinemasal eğilimlerine sarsıcı ve ani bir darbe indirdiğinden olsa gerek, önemi tam olarak anlaşılmamış bir başyapıt olarak akılda kaldı.

Diğer adaylardan olan Yedinci Cennet, dönemin popüler melodramlarının başında yer alıyordu. Austin Strong’un oyunundan uyarlanan ve Paris’te geçen film, iki gencin tutkulu aşklarını konu almaktaydı. Umut ve hayal kırıklıkları arasında gidip gelen insanların aşk serüvenlerini perdeye taşıyan ve hemen her seferinde anti-militarist bakış açısını filmlerine yedirmeyi başaran Borzage, özellikle sevginin gerçeği yenebileceğini ima eden -ve pek çok melodrama ilham kaynağı olan- finaliyle izleyicisini etkilenmişti.

Zafer Şafağı adıyla da tanınan Son Emir, Ekim Devrimi’nin ardından Rusya’dan kaçıp Amerika’ya gelen ve bir süre Hollywood’da ufak tefek rollerde oynamak zorunda kalan devrik General Lodijensky’nin anılarından uyarlanmıştı. Toplumun bir kıyısında yoksulluğa terk edilmiş insanları ya da yeraltı dünyasının acımasız karakterlerini konu aldığı eserleriyle dikkat çeken Sternberg’in en kitlesel çalışmalarından sayılan film, dünyanın sinema merkezinde yaşanan ekmek ve var olma mücadelesine eğilen ilk yapımlardandı.

Şafak gibi sıradan insanın öyküsüne odaklanan Kalabalık, Amerikan Rüyası’na yapılan esaslı bir eleştiri sayılabilirdi. Film, New York’un yoksul kalabalıkları arasında yalnızlığı yaşayan alt/orta sınıf insanına çarpıcı ve (finali dışında) karamsar bir bakış atmıştı.

İlk Oscar’larda öne çıkan son film ise Kanatlar’dı. 1. Dünya Savaşı sırasında Fransa’da geçen yapım, çocukluktan bu yana arkadaş olan Jack Powell ve David Armstrong ’un savaş ve aşk serüvenlerine odaklanmaktaydı. Savaşta kendisi de pilotluk yapan yönetmen Wellman, 2 milyon dolar gibi dönemine göre oldukça yüksek bir bütçeyle çektiği filminde görüntü efektlerden aldığı güçle beğeni toplamıştı.

Bu listeye yakından bakıldığında, sisteme muhalifliği konusunda kimsenin tereddüdü olmadığı Charlie Chaplin gibi bir isim dışarı çıkarıldığında dahi eleştirel bir bakışa sahip filmlerin ilk Oscar’a damgasını vurduğu rahatlıkla söylenebilir. Gerçekten de, çoğunlukla ezilen ya da tutunamayan kesimlerin öykülerini perdeye taşıyan yönetmenler, kimi zaman uzlaşmacı bir kimliğe bürünerek de olsa, büyük bir gerçeklik duygusuyla dönemin tasvirine soyunmuşlardı.

Bütün bunlara karşın Akademi’nin ilk üyeleri, ‘suya sabuna en az dokunan’ filmlerden olan Kanatlar’ı ödüllendirmeyi uygun buldular. Yani: Pilotların göklerdeki heyecanlı serüvenlerine zorlamayla yedirilen bir aşk üçgeni ve bolca da vatanseverlik sosu! Yine de hakkını yemeyelim. Sonradan icat edilmiş yeni bir ödül, ilk kez işiteni şaşkınlığa sürüklemesine rağmen Sunrise’ın oluyordu: En Başarılı Sanatsal Film! Aslında bu ayrım, özellikle günümüz sinema eleştirisinde de varlığını sürdüren “kitle filmi”, “üstün yapım”, “sanat filmi” vb. kavramların somut olarak ortaya çıkışını belgelemesi açısından büyük önem taşıyordu; ama Akademi’nin aldığı kararın, neredeyse yüzyıla yayılacak sanatsal bir tartışmanın fitilini ateşlemek gibi bir kaygısı yoktu. Bu, olsa olsa aldığı karardan tatmin olamayan ve olası bir yanlışı önlemek adına yeni bir ödül keşfeden bir topluluğun çözümü anlamına geliyordu. Süreç içinde “sanatsal ya da muhalif olanı göz ardı edemeyen” bu eğilim, yerini kitle beğenisine uygun düşen ya da tanıtım kampanyalarını başarıyla yürütmüş filmleri yeğleme anlayışına bırakacaktı.

Bunun ilk örneklerine rastlamak için çok değil, sadece bir yıl geçmesi gerekiyordu.

Herkes Dans Ederken!

Sesli sinemanın ortaya çıkmasının ardından en çok dikkat çeken tür haline gelen müzikallerin ilk örneklerinden olan The Broadway Melody, “Herkes konuşuyor, dans ediyor ve şarkı söylüyor!” sloganıyla 1928-29 Oscar’larının galibi olmuştu. Taşradan kente birlikte gelen ve Broadway sahnelerinde var olmaya çalışan Quennie ve Hank adlı iki arkadaşın öykülerinin anlatıldığı film, en çok “You are meant for me, Give me regards to Broadway, The wedding of the pointed doll” şarkısıyla hatırlanmaktaydı.

Büyük kentlerin eğlenceli gece dünyası ile bu hayata gıptayla bakan yoksul kesimler arasında (sistemi koruma ve kollama görevi adına!) bir bağ kurmak mümkündü elbette; ancak The Wind / Rüzgâr gibi bir klasiğin dışarıda bırakılması, ‘sakat doğan çocuğun’ katledilmesi gibi bir şeydi. Victor Sjöström’ün 1924 yılında başlayan Hollywood serüveni içinde en kayda değer çalışması olan Rüzgâr, Doroty Scarborough’un romanından uyarlanmıştı, Güneyli güzel Letty Mason’ın öyküsünü konu alan film, Teksas bozkırlarında uğultuyla esen rüzgârları ve merhametsiz kum fırtınalarını kusursuzlukla yansıtmıştı.

Oscar’ın efsanevi tarihindeki parlak başlangıcı irdelediğimiz bu bölümde (!), özetle Akademi’nin -hiç değilse ilk yıllarda- “uzlaşmacı” bir eğilim sergilediğinden, “sanatsal” olanla “kitleseli” bir potada eritme çabalarından söz ettik. Öncelikle sözü edilen zorunlu yönelimin zaman içinde Amerikan Rüyası’nı meşrulaştırma ve stüdyo sisteminin çıkarlarını savunma aracına dönüşmesi kaçınılmazdı ve bu kaçınılmaz sondan nasibini alan ilk yönetmenlerden biri de Victor Sjöström’dü.

Klasik dönem İsveç sinemasının en önemli temsilcilerinden olan ve ülkesinde sinemayı sanata dönüştüren Sjöström’ün başyapıtı Hayalet Araba (Körkarlen – 1921), sessiz sinemanın en önemli filmleri arasında yer alıyordu. Selma Lagerlöf’ün tanınmış eserinden uyarlanan filmde, bir din görevlisi ve yaptıklarının bedeli olarak Tanrı tarafından lanetlenip bir hayaletin sürdüğü arabayla ölülerin ruhunu toplamakla görevlendirildiğine inanan Holm adlı bir adamın öyküsü anlatılmaktaydı. Uluslararası sinema çevrelerinde büyük yankılar yaratan film, en çok Holm’un geçmişine dönülen sahnelerdeki teknik ustalığıyla dikkat çekmişti. Ele aldığı fantastik konuyu büyük bir ustalıkla işleyen yönetmenin yolu, filmin ardından -dönemin Avrupalı pek çok sinema adamı gibi- Amerika’ya düşmüştü.

Sjöström’ün (ya da ABD’deki adıyla Seaström) Yeni Dünya macerasında ilk önemli çalışma olan Tokat Yiyen (He Who Gets Slapped – 1924), Hollywood’un fantastik evreniyle, Kuzey’in psikolojik unsurlara önem veren sinema anlayışının kusursuz bir bileşkesiydi. Film, hayatı boyunca sürekli ‘tokat yiyen’ bir mucidin öyküsünü konu almaktaydı. Karısı tarafından aldatılan kahramanımızın hayatı, imza attığı önemli bir buluşun karısının aşığı tarafından çalınmasıyla tamamen değişecek ve bir sirkte noktalanacaktı. Leonid Andreyev’in romanından uyarlanan yapım, mekân seçimi ve ışığın kullanımıyla dikkat çekecek ve en çok ‘binbir surat’ Lon Chaney’nin yorumuyla hatırlanacaktı.

Yönetmenin 1924 yılında başlayan Hollywood serüveni içinde öne çıkan diğer çalışması olan Rüzgâr’ın ardından Hollywood’da yalnızca bir film daha çekebilen Sjöström, Amerika’da mutsuz olan yönetmenler kervanına katılarak İsveç’in yolunu tutacaktı. Onu; Hallelujah – 1929, Şehir Işıkları, Modern Zamanlar, Yurttaş Kane, Kahraman Şerif, Zafer Yolları gibi filmlere ya da Chaplin’den Welles’e, Arthur Penn’den Kubrick’e uzanan bir çizgide yarışın dışına itilen pek çok yönetmene bağlamak olasıydı.

(14 Şubat 2017)

Tuncer Çetinkaya
ModernZamanlar Sinema Dergisi Editörü
m_zamanlar@hotmail.com

Sadi Çilingir Yazıyor: Duvar

Geleceği tahmin etme becerisi en çok ses sanatçılarımızın ailelerinde bulunuyor sanırım. Soyadlarına dikkat ederseniz Tatlıses, Gürses, Şenses, Güzelses, Bülbülses’lerin aileleri daha evlatları dünyaya gelmeden onların ses sanatçısı olacaklarını öngörmüşler ki ailelerinin soyadlarını ses’lendirmişler. Bendeniz de bu uygulamadan ve şu an içinde bulunduğum sektörden ilham alarak soyadımı Tatlıfilm, Gürfilm, Şenfilm, … Devamı… »

ÖĞ-DER 6. Kısa Film Senaryo Yarışması

Her sene farklı konularda kısa film senaryosu yarışması düzenleyen ÖĞ-DER (Şuurlu Öğretmenler Derneği) bu sene düzenlediği 6. Kısa Film Senaryo Yarışması’nın konusunu Göç, Hicret ve Mülteciler olarak belirledi. Yarışmaya amatör ya da profesyonel eli kalem tutan herkesin katılabileceği belirtildi. Yarışmada özellikle Göç, Hicret ve Mülteciler konusunun seçilerek göç, göçmenler, mülteciler, hicret etmek, göç etmenin negatif ve pozitif tarafları, mültecilerin sorunları ve yaşadıkları yolculuklarda karşılaştıklarının ele alınabileceği geniş bir yelpazeyi kapsadığı belirtildi. Yarışmada dereceye giren senaryoların dernek tarafından filme çekileceği de belirtildi.

2. Kısa Film Kolektifi Film Festivali Kadıköy’de Başlıyor

Kadıköy Belediyesi, bu yıl 2. Kısa Film Kolektifi Film Festivali’ne ev sahipliği yapıyor. 10 Şubat’ta Festival Afişleri Sergisi ile başlayacak festival 17 – 19 Şubat’ta kısa film seçkileri ile devam edecek. Kısa Film Kolektifi önemli kısa film festivallerinde kaçırılan kısa filmleri ve sinemacıları aynı platformda buluşturmayı hedefliyor. Kısa film seçkileri 17 Şubat 12:00’den itibaren Kadıköy Belediyesi Karikatür Evi ve Kadıköy Belediyesi Barış Manço Kültür Merkezi’nde izlenecek. Festival’in Kolektif Muhabbet adı altında düzenlenen söyleşileri de heyecan uyandırıyor. 17 Şubat’ta Tayfun Pirselimoğlu ile 18 Şubat’ta ise Emin Alper ile sineması üzerine söyleşi yapılacak.

2. Kısa Film Kolektifi Film Festivali Kadıköy’de Başlıyor yazısına devam et

If İstanbul’da T2 Trainspotting’e Biletler Bitti, Moonlight Sınırda

If İstanbul’un 03 Şubat’ta başlayan ve dün sona eren ön satışlarında bu yıl da rekor satış yaşandı. Danny Boyle’un filmi T2 Trainspotting’in biletleri iki gün içinde tükenirken, yılın en iyi Amerikan bağımsızı, 8 dalda Oscar adayı Moonlight’tan Reha Erdem’in son filmi Koca Dünya ve Natalie Portman ile Lily Rose Depp’i buluşturan Planetarium’a, yılın merakla beklenen filmlerinin biletleri de tükenmek üzere.

Berlin Film Festivali’nin Açılışını Yapacak Django, İstanbul Film Festivali’nde

İlk kez 67. Berlin Film Festivali’nde izleyici karşısına çıkacak birçok film, bu yıl da Türkiye prömiyerlerini 36. İstanbul Film Festivali’nde yapacak. 09 Şubat 2017 Perşembe akşamı başlayacak 67. Berlin Film Festivali’nin açılışında gösterilecek olan, Etienne Comar’ın Avrupa cazının öncülerinden Django Reinhardt’ın hayatından bir kesiti aktardığı filmi Django festival kapsamında izleyiciyle buluşacak sezonun en iyi filmlerden biri.

Berlin Film Festivali’nin Açılışını Yapacak Django, İstanbul Film Festivali’nde yazısına devam et

2017 Köprüde Buluşmalar Film Geliştirme Atölyesi Projeleri Belirlendi

İstanbul Film Festivali Köprüde Buluşmalar Platformu bu yıl 08 – 14 Nisan 2017 tarihleri arasında İstanbul Kalkınma Ajansı’nın destekleriyle düzenlenecek. Köprüde Buluşmalar kapsamında uzun metrajlı kurmaca, belgesel projeleri ve yapımı devam eden filmlerin ilk uluslararası sunumlarının yapılacağı atölye çalışmaları ile sinema profesyonellerine yönelik birçok panel, sinema dersi ve forum yapılacak. Bu yıl Köprüde Buluşmalar Film Geliştirme Atölyesi’ne 110 adet film başvurdu.

2017 Köprüde Buluşmalar Film Geliştirme Atölyesi Projeleri Belirlendi yazısına devam et

Berlin Film Festivali Türkiye Standını Ankara Sinema Derneği Tarafından Açılıyor

Bu yıl 09 – 19 Şubat 2017 tarihlerinde gerçekleştirilecek 67. Berlin Film Festivali – Avrupa Film Pazarı’nda, Kültür ve Turizm Bakanlığı Sinema Genel Müdürlüğü’nün katkılarıyla Ankara Sinema Derneği tarafından Türkiye Standı açılacak. Ülkemizin ve sinemamızın tanıtımını amaçlayan Türkiye Standı, festivale katılacak sinemacılara, satış ajanslarına ve TRT ekibine de ev sahipliği yapacak. Türkiye Standı’nda 2016 – 2017 yıllarında çekilmiş kısa, uzun ve belgesel filmlerin tanıtıldığı kataloglar, film linkleri ve DVD’ler dağıtılacak.

Berlin Film Festivali Türkiye Standını Ankara Sinema Derneği Tarafından Açılıyor yazısına devam et

Türk Sinemasının Efendisi Murat Soydan Onur Ödülünü Aldı

Türk sinemasının en efendi ve yakışıklı oyuncularından Murat Soydan, 16. Frankfurt Türk Film Festivali’nin layık gördüğü Yaşam Boyu Onur Ödülünü aldı. Sinemamıza başrolünde oynadığı 200’e yakın filmle katkıda bulunan Murat Soydan çekimleri dolayısı ile katılamadığı festivalin onur ödülüne geçtiğimiz günlerde kavuştu. Soydan “Bana bu ödülü layık gören festival başkanı Hüseyin Sıtkı, Serap Gedik ve jüri üyelerine teşekkürlerimi sunuyorum.” dedi. (Haber: Muharrem Erdemir.)

Türk Sinemasının Efendisi Murat Soydan Onur Ödülünü Aldı yazısına devam et