Geçtiğimiz Şubat ayında Berlin Film Şenliği’nden büyük ödülle dönen ‘Çocuk Pozu / Pozitia Copilului’nin 32. İstanbul Film Festivali kapsamındaki ilk gösterimi filmin yönetmeni Calin Peter Netzer’in katılımıyla gerçekleşti. Netzer’in -yine festivalde izlenmiş olan- 2010 yapımı ikinci uzun metrajlı filmi ‘Şeref Madalyası / Medalia Di Onoare’, ülkesinin komünizm sonrası 90’lı yıllarını etkileyici bir dille anlatır. Netzer yeni filmini, otobiyografik özellikler taşıyan bir hikâye üzerine kurmuş. Yönetmenden aldığımız bilgi doğrultusunda, 60’lı yaşlardaki Cornelia ile biricik oğlu arasındaki nevrotik ödipal ilişki, büyük ölçüde Netzer ve ortak senaryo yazarı Razvan Radulescu’nun kişisel deneyimlerinden şekillenmiş. 34 yaşına gelmiş koca oğlan varlıklı ailesinin tek evlâdı, Cornelia’nın hayatının projesidir. Annesinin onaylamadığı bir beraberliği sürdüren genç Barbu bu patolojik duruma çoktan kazan kaldırmıştır gerçi, lâkin beklenmedik trajik bir trafik kazası ana ile oğulu fırtınalı bir hesaplaşmaya sürükleyecektir.
Kendi toplumumuzda da çok benzer örneklerine rastladığımız bu ezeli ebedi evrensel hikâye, Netzer ve ekibinin elinde çağdaş Romanya sinemasının temel özelliklerini taşıyan çarpıcı bir drama haline gelmiş. Film çok kısıtlı bir bütçeyle, yalnızca iki el kamerasıyla ve toplam 30 gün içinde çekilmiş. Gerçekçi olabilmek ve izleyiciyi olayların içine alabilmek amacıyla kamera operatörleri çekimlerde büyük ölçüde özgür bırakılmış. Bu bilinçli seçim doğrultusunda, benzer bir deneyimden geçmiş olan Netzer olan bitene dışarıdan bakabilme fırsatı bulabilmiş. Açık uçlu bir finalle noktalanan ‘Çocuk Pozu’, bu anlamda yönetmenin kişisel terapi çalışması görünümünde. Birçok Romanya filminde irili ufaklı rollerde izlemiş olduğumuz usta oyuncu Luminita Gheorghiu’nun anne kompozisyonu da ayrıca övgüye değer. Film festivalde iki kez daha gösteriliyor (Kadıköy Reks / 9 Nisan Salı, 19.00; Nişantaşı Citylife / 10 Nisan Çarşamba, 13.30)
(09 Nisan 2013)
Ferhan Baran