Sinema Yazarları Derneği (SİYAD), 45. Türk Sineması Ödülleri için adaylarını belirledi. 2012 yılında gösterime giren toplam 61 filmin 11’inin çeşitli dallarda değerlendirileceği listede Yeşim Ustaoğlu’nun Araf’ı bütün dallarda aday gösterilen tek film olarak dikkat çekerken Tepenin Ardı, Yeraltı, Gözetleme Kulesi ve Babamın Sesi de birçok dalda aday gösterilen filmler olarak öne çıkıyor. SİYAD’ın düzenleyeceği ödül töreni, 21 Ocak Pazartesi gecesi saat 19:30’da İstanbul – Harbiye’deki Cemal Reşit Rey Konser Salonu’nda başlayacak, D-Smart’ın 20. kanalında canlı yayınlanacak.
45. SİYAD Türk Sineması Ödülleri Adayları Belirlendi yazısına devam et
Türkiye ve Azerbaycan ortak yapımı olan 
Bursa Sinematek tarafından 08 – 17 Mart 2013 tarihleri arasında Bursa’da organize edilecek olan “Türkiye’nin ilk kadın filmleri festivali”, 2. Bursa Kadın Filmleri Festivali’nin programı belli oldu. Kuruluşunun 25. yılında, 25 Yıl – 25 Etkinlik kapsamında Mart – Aralık 2013 tarihleri arasında Bursa, Eskişehir, İzmit, Adapazarı, Çanakkale, İzmir ve Adana şehirlerinde organize edilecek ilki 1996 yılında düzenlenen Türkiye’nin İlk Kadın Filmleri Festivali, Feminale / Bursa Kadın Filmleri Festivali, “16 yıl sonra yeniden…” parolasıyla 2. kez sinemaseverlerle buluşmak için gün sayıyor. 
İstanbul (Erkek) Lisesi, 10 sene önce düzenlemeye başladığı Liselerarası Kısa Film Yarışması’nı bu sene de kaldığı yerden tüm hızıyla devam ettiriyor. Yarışma Türkiye’de düzenlenen ilk ve tek liselerarası kısa film yarışması olma özelliğine sahip. Geçtiğimiz sene Türkiye’nin dört bir yanından toplam 108 filme ev sahipliği yapan yarışma, bu sene daha çok gence ulaşmayı amaçlıyor. Yarışma, öğrencileri genç yaşta sinemaya yöneltiyor ve onlara sinema sevgisi kazandırmayı hedefliyor. Yarışma jürisinde, Ahmet Mümtaz Taylan, Ruhi Sarı, Güven Kıraç ve Selim Demirdelen yer alıyor.
harcıyor Lucas. Araştırmacılar, önce ormandaki kaza yapmış arabayı buluyorlar, sonra da orman içindeki evi. İçeri girdiklerinde iki kız kardeşi görüyorlar. Kızlar, bunca yıl kiraz yiyerek hayatta kalmışlar. Amca Lucas, kızların velayetini almak için mahkemede kızların teyzesi Jean Podolski’yle mücadeleye giriyor. Kız kardeşlerin tedavisini üstlenen Dr. Dreyfuss, kızların amcasında kalmasında yardımcı oluyor. Beş yıl tek bir mekânda kalmış, sadece kirazla beslenmiş kızların ruhuna ulaşmak kolay olmuyor. Abla olan Victoria, gözlükleri takınca iletişimi daha kolaylaşıyor. Beş yıl önce bebeklikten yeni çıkan Lilly, ormandaki evde Mama dedikleri hayalet kadın gibi hareket ediyor ve ulaşılması da kolay olmuyor. Çok geçmişte akıl hastanesindeyken bebekle hastaneden kaçan ve bebekle kendini uçurumdan aşağı bırakmış kadının hayaleti, Lucas ve Annabel olmasına rağmen çocukların peşini bırakmıyor. 
Hayalet Mama, Lucas ve Annabel’i kızlardan kıskanıyor. Öfkesini önce Lucas’tan çıkarıyor Mama. Merdivenlerden yuvarlanan Lucas, küçük koma yaşasa da hayata dönüyor. Dr. Dreyfuss, Mama’yı kızların zihninde yarattığına inanıyor. Ama çok geçmeden, Victoria’yla konuştuktan sonra bir dedektif gibi Mama’nın hayaletin araştırıyor. Trajik olmasına rağmen. Filmde merak duygusu gerçekten yoğun. Çoğu anı perdede yaşamak gerekiyor. Filmdeki rüyaların, sinemaya gerçeküstücülüğü ve dışavurumculuğa zenginlik sunduğunu belirtelim. Annabel ve Lucas’ın farklı zamanlarda gördükleri rüyalar da görsel anlamda büyüleyici. Annabel’in gördüğü rüyada, uçurumdan aşağıya kamerayla düşüyormuşsunuz gibi sanki. Final bölümü de çarpıcı. 
Muschietti, bir röportajında 
baktığınızda, korku sinemasının görselliğini daha iyi anlıyorsunuz. Kasvetli mekânlar, uzayan gölgeler ve dışarıya vuran şiddet… Muschietti’nin filminde, özellikle orman evi tam anlamıyla korkunun ruhunu dışarı çıkartıyor. Filmi seyrederken, tipik bir hayaletli film değil diyorsunuz. Bu filmi seyrederken, birkaç anda korkuyu içinizde hissedeceksiniz. Bu anlarda içinizde aşağıdan yukarıya doğru bir şeylerin yürüdüğünü sanıyorsunuz sanki. Kendi adımıza bazı sahnelerde korkuyla, özellikle ani ses efektleriyle koltuğumuzdan gayri ihtiyari kalkıverdik hafifçe. Yönetmenin, filmini özellikle 35 mm çekmesi doğru bir seçimmiş. İç mekânlar gerçekten insanı sıkıştırıyor, ruhunu daraltıyor. Kasvet nefes kesici. Bu filmde paranormali tam anlamıyla yaşıyorsunuz. Psişik ve 
parapsikoloji üzerine de araştırmalar yapacaksınız belki. Müziklerin de epey gerdiğini belirtelim. Filmdeki hayalet kadın olmasına rağmen erkek oyuncu oynamış. Bu sahneler ve iç mekânlar, Toronto’daki Pinewood Stüdyoları’nda çekilmiş. Özellikle hayaletli sahneler, James Cameron’ın 2009 yapımı