“Altın Koza Film Festivali Basın Toplantısı Yapıldı” üzerine bir yorum

1. 1985 yılından bu yana Türk basınında çeşitli pozisyonlarda görev yapmaktayım. Bu süre zarfında ülkemin ulusal sinemasına kendi cephemden karınca kararınca hizmet edebilmek ve destek olabilmek amacıyla, sayısını hatırlayamadığım kadar haber ve röportaj hazırladım. Son 6 yıldır da ülkemizin önde gelen fikir gazeteleri arasında yer alan Yeni Şafak’ta sinema sayfaları editörü olarak yine bu ülkenin sinemasına kesintisiz hizmet vermekteyim. Öyle ki, zaman zaman (ticarî açıdan risk alarak) popüler olanın dışına taşıyor ve “vefa” erdemi adına her ne kadar unutulmuş, gözardı edilmiş sinemasal değerimiz varsa onları da sayfalarıma sırayla taşımaya çabalıyorum.
   Durum böyleyken, ne meslek hayatımın genelinde, ne de milyonlarca kişiye seslenen, yayımladığı her haber pek çok medya organına alıntılanan bugünkü sayfalarım ve 26 yılı geride bıraktığım profesyonel meslekî pozisyonumla, şimdiye kadar Altın Koza organizasyon komitesinden tek satırlık bir davet mektubu bile almış değilim. Doğrudan da gelmedi böyle bir davet, dolaylı olarak da…
   Arkadaşlar yaparlar festivallerini, kendi dostlarını, ideolojik yandaşlarını çağırırlar, bir hafta boyunca Adana’da ağırlarlar. Sevip saydıkları, politik olarak kendilerine yakın buldukları o birinci halkanın dışında kalan bizim gibi -sinemayı deliler gibi sevmiş- emekçi insanların da bu ülkenin sinema medyasında (onlara göre) bir tırnak ucu kadar yeri, değeri ve ehemmiyeti yoktur.
   Nasıl olsa yarışmanın adı da Altın Koza, örün çevrenize kocaman bir koza, toplanın kendi aranızda eğlenin, yazın çizin, yapın festivallerinizi… Sizin bu farklı düşünenleri dışlayıcı, jakoben tavrınız yüzünden bu ülkede sinemaseverlik de sinema bileti sayısı da yıllardır bir arpa boyu yol alamıyor. Ülkenin yüzde 75’ini yok sayan bu dışlayıcı sanat sevginiz sinema sektörünün de canına okudu.

Yorumlar kapalı.