Sinema ve tiyatro ağırlıklı olmak üzere, çeşitli dallarda atölye çalışmaları yapmak isteyenlere sunulan bir altyapı olan Akademİda açılıyor. Akademİda’nın öncelikli hedefi, sinema ve diğer alanlarda çalışan genç profesyonellere, birer haftalık yoğun eğitimle kendi alanlarında donanım kazandırmak olarak belirlendi.
Akademİda, Çanakkale – Assos yakınlarında, Kozlu köyünde, bölgenin tarihi zenginliği dolayısıyla konumu çekici bir yerde, ana eğitim binası ve üç lojmanı olan bir tesis. Reha Erdem, Zeynep Özbatur Atakan, Nick Proferes ve Milena Jelinek, bu yaz Akademİda’da.
Akademİda Açılıyor yazısına devam et
Venedik Film Festivali’nde “Altın Aslan”a da aday olmuştu. Uzun adı “Happy Few: Aimez qui vous voulez”, yani “Az Mutlu: Sevgi İster miydiniz” olan bu filmde, pek mutlu olmayan iki çift, beklenmedik biçimde, tasarlamadan çekimle eşlerini değiştiriyorlar. Belki de eşleriyle denemedikleri fantazileri yaşıyorlar. 
İstanbul Modern Sanat Müzesi, Babalar Günü dolayısıyla 19 Haziran 2011 Pazar günü babalara, özel bir gün geçirme fırsatı sunuyor. İstanbul Modern Sanat Müzesi’ni ücretsiz ziyaret eden babalar, 13:00 ve 16:00 saatlerinde Yeni Yapıtlar Yeni Ufuklar, Kayıp Cennet ve Masum Suretler başlıklı sergileri gezebilecek. İstanbul Modern Sinema’da Ölüm Bizi Ayırana Dek başlıklı Almanya’dan Yepyeni Filmler seçkisinden, günümüz Alman sinemasının en önemli yönetmenleri arasında yer alan Christian Petzold, Dominik Graf ve Christoph Hochhausler’in ortak projesi, aynı olay etrafında gelişen üç farklı öyküyü konu alan üç uzun metraj filmden oluşan Dreileben gösterilecek. 
YKM’nin Türkiye genelinde düzenlediği yarışmada en iyi proje seçilerek Adana’yı temsil eden Şimdi Reklâmlar projesi başlıyor. Proje kapsamında ücretsiz verilecek olan sinema ve reklâmcılık atölyesi için başvurular alınmaya başlandı. İşsiz gençlerin topluma aktif olarak katılımlarının teşvikinin amaçlandığı proje, Çukurova Üniversitesi öğrencileri ve Kalkınma İnisiyatifi Grubu ortaklığında gerçekleştirilecek. 21 gençle birlikte gerçekleştirecek olan proje, toplam 8 ay sürecek ve projenin ilk 2 aylık diliminde katılımcı gençler belirlenerek, gençlere kişisel gelişim eğitimleri verilecek.
T. C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Telif Hakları ve Sinema Genel Müdürlüğü himayelerinde, TÜRSAK Vakfı tarafından 01 – 05 Haziran 2011 tarihleri arasında gerçekleştirilen 4. Kiev Türk Film Günleri, Ukraynalı sinemaseverler tarafından yoğun ilgi gördü. 4. Kiev Türk Film Günleri kapsamında 
Böyle Gelmiş Böyle Gitmez’in 8 cilt olacağını okumuş, ilk cildini de almıştım, yıllar sonra ikinci cildini aldım. Ciltlerin (8 tane) tamamlanmasını beklerken, Nesin’in ölümünden sonra okumaya başladım. Bu arada üçüncü cildin de olduğunu öğrendim ve onu da edindim. Fakat dördüncü bir cilt yok, olmayacakta… Nesin’in, bu kitaplarının dışındaki diğer kitaplarında da bir kısım anıları yer almaktadır. Onlarda da var mı bilmiyorum ama Böyle Gelmiş Böyle Gitmez’i oluşturan üç kitapta yeri geldikçe sinema konusuna değiniliyor. Bu değinmeler doğrudan sinema kastı taşımasa da, sinema veya sinemacılarla ilgili. Daha önceki kitaplardaki sinema değinmelerinden kalkarak, Aziz Nesin Sineması dediğim yazılar yazmıştım. Sinema ile ilgili yazılar giderek azalıyor ama üçüncü ciltte de var, devam etse idi diğerlerinde de olacak mıydı bilemiyorum ama Aziz Nesin’in sinema ile ilgisi aşağıda da değineceğim gibi değişik boyutlarla daha sonraları da devam etmiştir.
Fleming’in The Way of All Flesh filminin uyarlamasıdır. (Sonradan değişik yönetmenlerce yeni uyarlamaları yapılmıştır. [İhtiras Kurbanları / Muharrem Gürses / Atıf Kaptan – Hümaşah Hiçan (1953) / Bir Serseri / Memduh Ün / Talat Artemel – Neriman Köksal (1957) / Şehvet Kurbanı / Nejat Saydam / Yıldırım Önal – Sevda Ferdağ (1972)]. Şehvet Kurbanı’nın da yönetmenliğin yanında başrol oynayan Ertuğrul, açıkca Jannings etkileri taşımasının yanında partneri Cahide Sonku’yu da iyice Marlene Dietrich’leştirmiştir. Sternberg’in Mavi Melek’i ve Fleming’in The Way of all Flesh’ı ile benzerlikler taşısa da, Şehvet Kurbanı, Mavi Melek uyarlaması değildir. 
Aziz Nesin’in Yokuş Yukarı’daki (Böyle Gelmiş Böyle Gitmez 3) sinema değinmeleri bu kadar. Ama Nesin ile ilgili olarak sinema nedeni ile yazacağım başka şeyler de var. Aslında komedi’ye kendince ağırlık veren sinemamızda Nesin gibi bir mizah ustasının yeterince kullanılmamasını anlamak mümkün değil ama yine de hiç kullanılmamıştır da demiyoruz. Nesin’in oyunu Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz tiyatrolarda oynandıktan sonra (halen oynanmakta) Engin Orbey tarafından sinemaya da uyarlandı (1974), fakat hiç ses getirmedi. (Başrolü Halit Akçatepe ve Münir Özkul oynuyordu). Kemal Sunal’ın oynadığı, 1980 Kartal Tibet yönetimli Zübük ve Gol Kralı ise -gerek oyuncusundan, gerek konularından (birincisi siyaset, ikincisi ise futbol) dolayı- daha fazla ilgi gördüler. Bana göre Nesin’in birçok oyunu ve öyküsü halen sinema yapılmayı beklerken, tiyatroda da çok az oynanan Düdükçülerle Fırçacıların Savaşı oyunu hem içerik hem de biçim olarak sinemacıların dikkatini neden çekmez, anlayamam.
Sanatsal etkinliklerin yoğunlaştığı Ayvalık, bu kez belgesel film şenliği düzenliyor. BSB Sinema Eserleri Sahipleri Meslek Birliği’nin katkılarıyla oluşturulan şenliğin ev sahipliğini Ayvalık Belediyesi yapıyor.
katlediyor. Frankie bu katliamı önleyemiyor. Frankie, koalisyon kuvvetlerinin Bağdat Havaalanı Yolu’na doğru giden yola “Route Irish” diyorlar. Yani, “İrlanda Yolu…” Frankie, bu yolda aracında bomboyla öldürülüyor. Fergus, Rachel’le yakınlaşıyor ve ikisi de yeni bir aşkın kıyısında dolaşıyorlar. Ama Fergus, derin araştırmaya girerek Frankie’nin ölümünü tasarlanmış bir cinayet olduğunu çözüyor, sonra da Nelson ve şirketin adamı Walker’la hesaplaşıyor. Filmin final bölümü, biraz olsun insana adalet duygusundan olmalı umutsuzluğa düşürüyor. Herkes kendi cezasını verirse bu dünya nereye gider? Loach usta, belki de bu infazları savunmuyor. Öldürmelerin işleri olan insanların ruhlarının derinliklerini göstermek istiyor. 
soğuklukta. Aslında bu film, Fergus’ın Frankie’ye mersiyesi gibi. Dostunun yokluğu onu büyük bir boşluğun içinde bırakıyor. İntikamı alsa bile içindeki suçluluk duygusunu yok edemiyor ve sondaki trajedisine atlıyor Fergus. Filmde, Fergus’ın Nelson’a işkence yaptığı sahne gerçekten insanı ürpertiyor. Loach, bu filminde, geçmişteki filmlerindeki gibi yer yer öfkeli bir kamera kullanmış. Sinemanın önemli kameramanlarından İngiliz Chris Menges, Loach’un ruhuyla buluşabilmiş. Menges’le Loach’un yolu, 1969 yapımı “Kes – Kerkenez” filmiyle kesişmişti ilk. 1979’da hikâyesi 18. yüzyılda geçen “Black Jack – Kara Jack”, 1980’de “The Gamekeeper – Avlak Bekçisi”, 1981’de Thatcher dönemine ve Kuzey İrlanda sorununa siyah-beyaz baktığı “Looks and Smiles – Bakışlar ve Gülüşler”, 1986’da “Fatherland – Atayurdu” beraber oldukları diğer filmler. 1957’de Hindistan’da doğan senarist Paul Laverty’yle iyi filmler yaptı Loach. 1996’da “Carla’s Song – Carla’nın Şarkısı”, 1998’de “My Name’s Joe – Benim Adım Joe”, 2000’de “Bread and Roses – Ekmek ve Güller”, 2006’da “