Cinedergi 38 Yayında

Cinedergi’nin 38. sayısının öne çıkan başlıkları, Yeşim Ceren Bozoğlu, Hatice Yakar ve Keith Richards. İçinden Fenerbahçe geçen filmler, unutma üzerine yapılmış filmler ve gençlerin balo maceraların anlatıldığı filmler bu sayının dosya konuları. Oyuncu Eric Bana ve Jodie Foster bu sayının portre konukları. Görsele dayanan İşte O An, sinemanın özünü yakalayan Filmin Özü, Türk sinemasının nabzını tutan Sindrella, oyuncuları rolleriyle yorumlayan Rolleriyle Yaşayanlar ve DVD köşesi, hepsi ücretsiz sinema dergisi Cinedergi’nin yeni sayısında.

  • Basın Bülteni
  • Web Sitesi
  • Yüksek çözünürlüklü kapak fotoğraflarına haberin devamından üzerlerine tıklayarak ulaşabilirsiniz.
    Cinedergi 38 Yayında yazısına devam et
  • Mutluyum, Devam Et

    Josh Radnor’un yönettiği ve Josh Radnor, Malin Akerman, Kate Mara ile Zoe Kazan’ın oynadığı Mutluyum, Devam Et (Happy Thank You More Please), 17 Haziran 2011’de M3 Film dağıtımıyla Mars Production tarafından vizyona çıkarıldı.
    Yazdığı romanına yayıncı bulamadığı için bunalımda olan Sam’in hayatı metroda karşılaştığı küçük bir çocuğu evine alması ve onunla kurduğu duygusal bağla değişmeye başlar. Sam’in en yakın arkadaşı olan Annie ve kendi ilişkisi de sürprizlerle dolu olan kuzeni Mary, Sam için endişelenmektedirler. Sam bir de Mississipi ile tanışınca hayatı çok daha heyecan verici bir hale gelir.

  • Basın Bülteni: 1 / 2
  • Fotoğraflar
  • Web Sitesi
  • Fragman: 1 / 2
  • IMDb
  • Diğer bağlantılara haberin devamından üzerlerine tıklayarak ulaşabilirsiniz.
    Mutluyum, Devam Et yazısına devam et
  • Mutlu Azınlık

    Antony Cordier’in yönettiği ve Marina Fois, Elodie Bouchez, Roschdy Zem ile Nicolas Duvauchelle’nin oynadığı Mutlu Azınlık (Happy Few), 17 Haziran 2011’de M3 Film dağıtımıyla Bir Film tarafından vizyona çıkarıldı.
    Bir takı mağazasında çalışan Rachel, Vincent’la tanışır ve onun açık sözlülüğünden çok etkilenir. Eşleri, Frank ve Teri’yi de yanlarına alarak bir akşam yemeği ayarlarlar. Birbirleriyle kaynaşan çiftler, kuraları belirlenmemiş bir eş değiştirme programı uygularlar. Ne var ki kıskançlık ve acımasızlık duyguları, yeni tabloda da kendilerine bir yer bulur.

  • Basın Bülteni: 1 / 2
  • Fotoğraflar
  • Web Sitesi
  • Fragman
  • IMDb
  • Ali Erden Yazıyor
  • Fatma Murat’ı Kaybettik

    Sinema ve tiyatro oyuncusu Fatma Murat, 29 Mayıs 2011 Pazar günü tedavi gördüğü Antalya Akdeniz Hastanesi’nde yaşamını yitirdi. Sanatçının ailesi, cenazenin 31 Mayıs Salı günü öğle namazını müteakip Antalya Uncalı Mezarlığı Camii’nden kaldırılacağını bildirdi. 1949 yılında Ankara’da doğan Fatma Murat, 1985 yılında İstanbul’a gelerek Levent Kırca – Oya Başar Tiyatrosu’na katıldı. Neşeli Hayat, Şeytan Bunun Neresinde, Son ve Yılın Kadını adlı sinema filmlerinde, Olacak O Kadar ve birçok dizide rol aldı. Merhumeye tanrıdan rahmet, kederli ailesine sabırlar dileriz.

  • Basın Bülteni
  • Fotoğraflara haberin devamından üzerlerine tıklayarak ulaşabilirsiniz.
    Fatma Murat’ı Kaybettik yazısına devam et
  • Arka Pencere Dergisi, Cannes Film Festivali’ne Bakıyor

    Arka Pencere Dergisi, 83. sayısında, kapağına 64. Cannes Film Festivali’ni yerleştiriyor. Tunca Arslan köşesinde, Fenerbahçe’nin şampiyonluğunu, 50 yıl önceki Mehmet Dinler filmi Aşk Yarışı’nı hatırlayarak kutluyor. Vizyon filmleri eleştirileri arasında Devlerin Günahı, Şeytanı Gördüm, Zor Hedef, Troll Avı, Gönül Avcısı ve Ödünç Sevgili yer alıyor. Dergi bir Hitchcock alıntısıyla sonlanıyor: “Sanıyorum, teknik ‘know-how’ bilgimin kökeni Kiracı’daki (The Lodger) çalışmama kadar uzanır. İşin doğrusu, o zamanda öğrendiğim teknikler ve kamera kuralları daha sonra da yardımıma koştu.”

  • Basın Bülteni
  • Web Sitesi
  • Yüksek çözünürlüklü kapak fotoğraflarına haberin devamından üzerlerine tıklayarak ulaşabilirsiniz.
    Arka Pencere Dergisi, Cannes Film Festivali’ne Bakıyor yazısına devam et
  • Kadının Fendi

    Nigel Cole’un yönettiği ve Sally Hawkins, Rosamund Pike, Miranda Richardson ile Geraldine James’in oynadığı Kadının Fendi (Made in Dagenham – We Want Sex), 24 Haziran 2011’de M3 Film dağıtımıyla Kalinos Film tarafından vizyona çıkarıldı.
    Bir Ford fabrikasında çalışan kadınların eşitlik için başlattığı direniş, kısa sürede tüm ülkeye yayılan bir ayaklanmaya dönüşüyor. Hayatları mutfakla fabrika arasında geçen bu sıradan kadınlar, cinsel ayrımcılığa karşı, erkeklerle eşit haklar elde etmek üzere giriştikleri mücadelede patronlarına, kocalarına ve hatta devlete karşı durmak zorunda kalıyorlar.

  • Basın Bülteni: 1 / 2
  • Fotoğraflar
  • Web Sitesi
  • Fragman
  • IMDb
  • sadibey.com yazarlarının eleştirilerine haberin devamından üzerlerine tıklayarak ulaşabilirsiniz.
    Kadının Fendi yazısına devam et
  • Tarihi Bir Olayın Sinemada Anlatımı: Gölgeler ve Suretler

    Yeşilçam dönemi ve sonraki dönemde filmlerde anlatılan olaylar -çoğunlukla- çekildiği günlerdeki olayı / olayları anlatır. Anlatılan olayların, geçmişte olmuş olması, sırf bu özellik bir filmi tarihi film yapmaz. Evet bu tarz filmler görünüşte tarihidir, o zaman “tarih” nedir? Bir filmin olaylarının geçmişte geçmesi, kahramanlarının olay günündeki giysileri giymesi, o günkü gerçek veya yapay mekânlarda çekilmesi de, filmi tarihi olarak nitelemez. Peki tarihi film nasıl olmalıdır? Bir olayın geçmişte -uzun veya kısa süreli- geçmesi, içeriği belirlenmeden tarihi bir nitelik kazanmaz. Tarihte geçen filmler daha çok “kostüme film” olarak anılır. Bir takım filmlerimiz, geçmişte (tarihte) geçmiş bir takım serüvenleri, aşkları veya komik-likleri anlatırken, Yeşilçam döneminin aşk, macera, komedi genel yapılanmasına uygun olarak genel sınıflandırma ile uyuşum gösterir. “Tarihi macera” olarak nitelendirdiğimiz filmler yakın veya uzak tarihin siyasal çatışmaları, savaşları anlatan filmler gibi algılanmış ama bunlar dışında da filmler çekilmiştir. Bu açıdan bakınca Haremde Dört Kadın (Refiğ) hiç bir savaş içermese de, bir konak içinde geçse de (dahili mekânlar) tarihi bir filmdir. Ama Malkoçoğlu-lar olsun, Kara Murat-lar olsun, Karaoğlan-lar olsun, Tarkan-lar tarihi serüvenden öteye gidemezler.

    Derviş Zaim, Cenneti Beklerken’de tarihi filme yeni bir boyut getiren yönetmenler kervanına katılırken, “minyatür sanatını” sinemada ele alma denemesine de girişiyordu. Bu kez son filmi Gölgeler ve Suretler’de kökeni olan Kıbrıs’a giderken tarihsel filme daha yakın bir dönemden olgun bir örnek veriyor. Nokta’da “hat sanatına” değinen Zaim, son filminde gölge oyunu Karagöz’ü leit-motif olarak kullanıyor. Aslında bu motifin olayın anlatıldığı günlerin olayları ile doğrudan bir ilgisi olmasa da (yoksa var mı?) asıl anlatmak istediği, kurulu bir düzenin nasıl zorlandığı ve kontrolden nasıl çıktığı.

    Kıbrıs’ın, Akdeniz’in ortasındaki stratejik konumundan kaynaklanan durumu nedeni ile Osmanlı İmparatorluğu tarafından alınması nasıl gerekli ise, alınmış bulunan buraya Türk unsurunun yerleştirilmesi de o kadar normal bir toplumsal / siyasi bir olaydır. Burada yerli (rum) halkın bulunması (?) durumu değiştirmez, zaten -o zaman- bunun önemi de yoktur. İmparatorluğun geçirdiği olaylar sonucu, -filmde bir kaç kere varlıklarından söz edilen- taa uzaktaki İngilizler de devreye girecektir. Akdeniz, İngilizler içinde önemlidir, ister istemez Kıbrıs da. Sonra, dünyanın tarihsel kamplaşması içinde paylaşılmak istenilen İmparatorluk’tan ulusal bir devlet çıkaran Türkler, Kıbrıs’ı siyaseten kaybetmiş olsalar da kimi unsurları ile adada varlıklarını korumuşlardır. Devam eden sükûn içindeki durum, bir takım majör devletlerin siyasetleri gereği kurcalanarak adanın birlikte yaşayan sakinlerini birbirine hasım duruma getirmiştir.

    Hatırladığım kadarı ile ben ilk kez Kıbrıs adını -ve oradan gelmiş birini- ilkokul sıralarında duydum, (50’li yılların ilk yarıları). Gazetelere yansıyan ve giderek artan gerginlikler, Türkiye’de ve Yunanistan’da hareketlenmelere neden olmaya başlamıştı, bunlar olurken adada neler yaşandığını, ancak orada olanlar bilir. Ada, o zamanlar İngiliz kontrolünde olduğu için Türk olsun, Rum olsun ada halkı çoğunlukla İngiliz pasaportu taşıyordu. Fakat bu çoğunluk Rumların kışkırtılmış hareketlerine mani olmadı. Bir defa din farklılaşması vardı -önemli bir faktör. Bu farklılaşma her iki ülkede de yankı buldu, her il’de “Kıbrıs mitingleri” yapılmaya başladı. Kastamonu’da yapılan mitingde konuşan lise müdürü, Antalya-lı olduğunu ve özlemini, geceleri sahile inip Kıbrıs’ın ışıklarını görünce, “yüzerek gitmek arzusu duyduğunu” söyleyerek ifade etmişti. Işıkların görünmesi mümkün mü idi, hiç deneyimim olmadı.

    Zaman geçiyordu, cinayetler işlenmeye başladı. Uluslararası toplantılar yapıldı, Londra / Zürih anlaşmaları imzalandı. Türkiye ve Yunanistan garantör oldu, tabi İngilizler başta idi. Kemal Film, İzmir Ateşler İçinde diye bir film çekti (Yön.: O. Nuri Ergün / 1959) fakat tam anlaşmalar zamanına geldiği için film gösterime çıkarılmadı, yandığı söylendi. Yapımevi, Vatan Ateşler İçinde diye bir afiş hazırlattı, fakat kullanılmadı, zamanın ilerlemesi ile film -ilk adı ile- gösterime çıkarıldı.

    Kıbrıs’ta olaylar gelişiyor, kan akmaya devam ediyordu. Garantörlük hakkını kullanmak isteyen İnönü hükümeti jetleri Kıbrıs’a gönderince, giderek İngiltere’nin yerini alan A.B.D.den tepki gördü ve zamanın Başkanı Johnson İnönü’ye bir mektup yazdı. Bu arada jetlerin Kıbrıs’ı bombalaması sırasında Cengiz Topel’in uçağı düşürüldü ve Topel şehit edildi. 1966’da Göklerdeki Sevgili’yi çeken Remzi Jöntürk bu olayı kullandı ve Kıbrıs’taki mezalimi durdurmak için adaya gitmiş olan kahramanlarımızdan (Cüneyt Arkın), bombalama ile Rum harekâtının durduğunu fakat Cengiz Topel’in şehit edildiğini öğrenince çok üzülür (ve arkadaşı olduğunu söyler.) Kıbrıs’taki Rum harekâtını durdurmak için giden bir başka grup ise On Korkusuz Adam’ı (Tunç Başaran – 1964) oluşturur. Bu film de Kıbrıs’a yapılan bombalama harekâtı ile biterken, film, John Sturges’in The Magnificent Seven adı ile Akira Kurosawa’nın Sichinin No Samurai’sının Japon feodalitesinden, Amerika / Meksika sınırına taşınan uyarlamasının Kıbrıs’a nakledilmiş hali idi. Her iki filmdeki yedi kişilik grup ise on’a çıkarılmıştı. Kıbrıs’a ait pek çok film yapıldı. Akad ise son filmi Esir Hayat’ta, Ecevit harekâtı sonrasi Kıbrıs’ın kuzeyinde kurulan devlette geçen bir aşk hikâyesini anlatıyor ama devletin kurulmasına neden olan çatışmalar hâlâ bitmiş değil…

    Zaim, Gölgeler ve Suretler’de geçtiğimiz yüzyılın ikinci yarısında zaman zaman ısınan Kıbrıs çatışmalarının, köylere yöneltilen bir harekâtın görüntüleri ile başlıyor. Köy boşaltılmaya zorlanıyor, buradan kente gitmeye zorlanan köy halkından bir baba-kız gruptan ayrılarak başka bir köye ulaşıyorlar, buradan kente gitmeye çalışırlarken baba-kız birbirlerini kaybediyorlar. Kız, yola çıktıkları köye döner ve babasını araştırmak derdine düşerken, diğer köylerde gelişen olayları yaşamamak isteyen köyün Türk kesiminin ileri gelenlerinden Veli, hem babasını arayan kızı yatıştırmaya çalışırken, hemde kışkırtılmak ve yıldırılmak istenen köyün Türk kesimini, komşusu bir Rum kadının yardımı ile kontrol altında tutmaya çalışır. Yıllardır birlikte yaşamış, kaynaşmış köy halkının günlük yaşayışları devam ederken, jandarmalarla devamlı hissettirilmek istenilen bir takım farklılıların, giderek ısıtılmaya çalışılan varlığı, sonra birden kontroldan çıkacak, silâhlar yöneltildikleri hedefler üzerinde patlayacaktır. Kontrollü yaşam yandaşlarının, olası çatışmaları yatıştırma gayretlerine rağmen, her şeyi bahane ederek çatışmayı kışkırtanlar da -her iki yanda da- bulunmaktadır. Daha çok uluslararası siyasetin çıkarına olan çatışma ister istemez başlayacaktır. Bu arada yöresel çatışmanın başlaması ile kaçarak kente ulaşan grup içindeki kız, ilk kaçışlarından sonra kaybettiği babasına ulaşacaktır. Başlangıçta, Karagözcü olan babasının Karagöz oynatmasını ilgisiz seyrederken ve “zaten ben Karagöz’ü sevmiyorum” diyen kız, babasından ayrı düşüp bir süre sonra çıkan çatışmaları bire bir yaşayacak ve sevdiği kimi kişileri kaybedecektir. Hayatın getirdiği bu değişikler ile olgunlaşan kız, kavuştuğu babasının oynattığı Karagöz’ü bir süre seyrettikten sonra, giderek babasının elinden aldığı Karagöz’ü oynatmaya başlar. Karagöz, sadece, suretlerle yapılan bir gölge oyunu-mudur, acaba!

    (04 Haziran 2011)

    Orhan Ünser

    Claudia Roth, Entelköy – Efeköy Filmiyle İlk Kez Beyazperdede

    Yüksel Aksu’nun yönettiği, Galata Film yapımı Entelköy – Efeköy filminin çekimleri, Alman Yeşiller Partisi Eşbaşkanı Claudia Roth’un katılımıyla renklendi. Yöreyi ziyarete eden turistlerin de ilgiyle izlediği sahnelerde, Roth, Entelköy’ü ziyaret ederek köy halkıyla görüşen “Alman Yeşiller Partisi Eşbaşkanı Claudia Roth”u, yani kendisini canlandırdı. Entelköy – Efeköy’ün kadrosunda yer aldığı için büyük onur duyduğunu belirten Roth, “Unuttuğumuz değerleri hatırlatan ve insanlığın doğa ile ilişkisini yeniden sorgulamaya yol açacak bu filmin tüm dünyaya önemli bir mesaj vereceğini düşünüyorum.” dedi.

  • Basın Bülteni
  • Film hakkında geniş bilgi için tıklayınız.
  • Cannes

    Türk filmlerinin yurtdışına çıkması, Binnaz’a (Ahmet Fehim / 1919) kadar dayanır ama sonrası, uzun yıllar yurtiçi gösterimlerde kalır. Seden ilk filmi Kanlarıyla Ödediler (1955) ile yurtdışı festivallere katılmak ister, film “aşırı şiddet” içerdiği için elemeleri geçemez. Nihat Aybars, A.B.D.de Hollywood Rüyası (1949 – 1956) adlı bir film çeker. Uzun yıllar sonra, yurtdışına kaçak çıkarılan Susuz Yaz (Erksan), Berlin’de Altın Ayı aldıktan sonra daha önceki kısa süreli gösteriminden sonra tekrar seyirci ile buluşturulur, -bu sefer bir Altın Ayı’sı vardır. Daha önce kazanılmış bir (gümüş) Ayı vardır (Hitit Güneşi / Eyüpoğlu – İpşiroğlu) ama o kısa metraj bir filmdir.

    Zamanla yurtdışı, uluslararası festivallere katılımlar olur. Bu festivallerde elemelerin geçildiği de olur, geçilemediği de… Kırık Çanaklar (Ün), Berlin Festivali’ne katılır. Festival bünyesinde hazırlanan “Almanca” tanıtımlar Anadolu’da filmin gösterimi sırasında tanıtım tablalarında yerlerini alırlar. Ülkemizde seyirciye pek ulaşamayan Denize İnen Sokak (A. Tokatlı), Locarno, Karlovy-Vary, Venedik festivallerine katılır, mansiyon düzeyinde ödüller alır ama orada da çoğunlukla seyirciye ulaşamaz. (“Seyirciye ulaşamayan film” dediğim bu film, yurtdışı festivallere katılmış, Fransızca altyazılı bir kopyasının İstanbul’da bir yazlık sinemada oynadığını duyduğum Denize İnen Sokak, adı hâlâ çok bilinen ama kendisi ortada olmayan bir filmdir.)

    Eskiden, adını duyduğumuz sınırlı sayıda uluslararası festivallere katılıp ödül almış filmler zaman zaman sinemalarımıza düşerdi. Jacques Tati’nın Mon Uncle (Dayım -bizde Amcam diye oynadı-) ile Kurosawa’nın Sichinin No Samurai (Yedi Samuray -bizde Kanlı Pirinç diye oynadı-) bu şekilde sinema seyircisine ulaşmıştı. Uluslararası festival galipleri bu filmler yanında, -niye abartıldığını bir türlü anlayamadığım- bir takım Oscar’lı (kaç tane alındığı önemli değil) filmler çok fazla ilgi gördü her zaman. Yeşilçam’ın eskilerinin bir zamanlar -bazılarının hâlâ- Oscar hayalleri kurması sanırım bundan, olasılığı varmış gibi. Bu arada hayli heyecan uyandıran Reise Der Hoffnung / Umuda Yolculuk -Xavier Köller (1990)- filminin Oscar kazanması çok şaşırtıcı idi. Senaryo Feride Çiçekoğlu, oyuncular Nur Sürer, Necmettin Çobanoğlu, Emin Sivas, Yaman Okay idi ama film İsviçre / İtalya ortak yapımı idi.

    Uluslararası festivaller tarihi yazmıyorum, aradan zaman geçti, çeşitli filmlerimiz -bizim içinde giderek sayıları artan- uluslararası yarışmalara katıldı, ödüller aldı, alamadı. İstanbul’da gittikçe itibar kazanan bir uluslararası festival düzenlemeyi becerebildik ve becermeye devam ediyoruz. Bu arada Susuz Yaz serüveni tekrar yaşandı. Ülke içinde gösterimi yasaklı, yurt dışına götürülen Yol (Gören) 1982’de Cannes’da büyük ödül (Altın Palmiye) aldı. Costa Gavras’ın Missing (Kayıp) filmi ile paylaştı ödülü. Senaryoyu yazan (kurgusunu da yapan) Yılmaz Güney adı ile anılan film, sinemamızın yurt dışında başlamış olan başarılarına yeni ilâveler yapılmasına ve (daha fazla) tanınmasına / aranmasına neden oldu.

    Fotoğraf, kısa film derken (hemde unutuldu denen bir dönemde siyah – beyaz) Kasaba (1997) ile uzun metraja geçen Nuri Bilge Ceylan önceki filmi Koza ile de uluslararası festivallere alıştırma yapmaya başlamıştı. Ve 2009 yılına gelindiğinde Ceylan, Cannes’da Üç Maymun filmi ile “En İyi Yönetmen” ödülünü aldı. Heyecan verici bir şeydi, öncelikle Ceylan için, saniyen “sinemamız” için. Yurtiçi ve yurtdışı festivalleri çoğunlukla dışarıdan izlediğim için -çünkü aslolan ödül değil, filmdir- Ceylan’ın en iyi yönetmenliği önemli idi ama -işin aslını bu konu ile daha fazla ilgilenen yazarlarımız bilir- bu festivalde (Cannes) her filme “tek ödül” veriliyormuş. Bu nedenle yapılan jüri değerlendirmesinde ödül sayısı kadar filme ödül verileceği sonucu çıkıyor. Tabiki yarışmaya katılan film sayısı ödül sayısından çok. Bu filmler içinden verilecek ödül sayısı kadar film seçilerek jürice değerlendiriliyor ve her birine bir ödül düşüyor. 2009’da Üç Maymun’a (Ceylan’a) “En İyi Yönetmen” ödülü uygun görülmüş -yanılıyor olabilirim ama- bu benim için, hiçbir filme birden fazla ödül verilmemesi ön kuralının bir sonucu, dediğim gibi yanılıyor olabilirim.

    2011’de ise yine Cannes’a çıkartma yapan Ceylan bu kez -daha ülkemizde gösterime girmemiş olan- Bir Zamanlar Anadolu’da filmi ile “Jüri Büyük Ödülü”nü aldı (kazandı). (Eric Dardenme – Luc Dardenme kardeşlerin “Le Gamin au Vélo” filmi ile birkikte). Burada aklıma yine bir soru geliyor, bu konuların yabancısı olduğum için dilerim bilenler beni aydınlatır. Uluslararası Cannes Film Festivali’nin büyük ödülü Altın Palmiye’dir. Bu festivalde ikincilik, üçüncülük ödülü yok ama Jüri ödülleri var. Biri Büyük, diğeri sadece Ödül (Jüri Büyük Ödülü -yarısı Nuri Bilge Ceylan’a-, birde Jüri Ödülü). Böylece aynı jüri, üç filme ödül vermiş oluyor. Ama bu baştan böyle olduğu için, hiç birimizin buna itiraz etme hakkı olmaması gerekir, zaten öyle bir itirazımız da yok. Şimdi bir an önce Bir Zamanlar Anadolu’da filminin gösterime girmesini beklemekten başka yapabilecek bir şeyimiz yok. “Gösterime girmesi” diyorum, çünkü ben filmi sinemada görmekten yanayım.

    (04 Haziran 2011)

    Orhan Ünser

    Cinselliğin Komedisi Şov Bizınıs Güldürüyor

    19 Mayıs’ta gösterime giren Şov Bizınıs’ta Zeynep Beşerler ve Cem Kılıç’ın komik sevişme sahnesi seyredenlerden büyük ilgi görüyor. Filmin yönetmeni Uğur Yağcıoğlu ve oyuncuları, bekledikleri sahnelerden çok cinsellikle ilgili sahnelerin reaksiyon aldığını belirttiler. Yönetmen Yağcıoğlu, “Filmi seyirci ile birlikte izlediğimiz seanslarda beklediğimiz yerlerden ziyade cinselliğe gönderme yapan komik sahneler çok fazla reaksiyon aldı, aslında bunlar seksteki sakarlıklar, hatalar, komiklikler. Filmde, biz aslında eğlence dünyasını anlatıyoruz ama seyirci filmi başka türlü konumlandırdı” dedi.

  • Basın Bülteni
  • Film hakkında geniş bilgi için tıklayınız.
  • Sevda Nur’u Kaybettik

    Geçtiğimiz hafta hakkın rahmetine kavuşan sinemamızın en masum yüzlü kadın oyuncularından Sevda Nur, 22 Mayıs 2011 Pazar günü defnedildi. 05 Ocak 1944 yılında İstanbul’da doğan Sevda Nur, Beşiktaş İlkokulu’ndan mezun oldu. Küçük yaşlarda dansöz olarak sahneye çıktı. Dansözler Kraliçesi seçildiği 1962 yılında sinema oyunculuğuna başladı. Görüntü yönetmeni Gani Turanlı ile evlenip ayrıldı. Oynadığı filmler arasında Dağlar Kurbanı, Çileli Bülbül, Öksüz Gülnaz, Boş Beşik, Galatalı Fatma, Yanık Kaval gibi filmler bulunan merhumeye tanrıdan rahmet, kederli ailesine sabırlar dileriz.

  • Fotoğraflara haberin devamından üzerlerine tıklayarak ulaşabilirsiniz.
    Sevda Nur’u Kaybettik yazısına devam et
  • Aşkın Halleri (Yönetmen: Michel Leclers)

    Michel Leclers’in yönettiği ve Jacques Gamblin, Sara Forestier, Zinedine Soualem ile Carolo Franck’ın oynadığı Aşkın Halleri (Le Nom Des Gens – The Names of Love), 15 Temmuz 2011’de Tiglon Film dağıtımıyla Bir Film tarafından vizyona çıkarıldı.
    Bayan Benmahmoud, özgürlükçü ve hümanist bir genç kadındır. Hayattaki en büyük amacı muhafazakâr erkekleri baştan çıkarmaktır. Yolun yarısına gelmiş bilim adamı Arthur Martin’le tanışana dek inanılmayacak sonuçlar elde etmiştir. Ailelerinin yaşadığı trajediler onları birbirlerine yakınlaştırır ve aşık olurlar.

  • Basın Bülteni
  • Fotoğraflar
  • Web Sitesi
  • Fragman
  • IMDb
  • TMMOB Mimarlar Odası Belgesel Sinema Kulübü, Nazım’ın Küba Seyahati’ni Gösteriyor

    TMMOB Mimarlar Odası Belgesel Sinema Kulübü’nün bu haftaki etkinliğinde 02 Haziran 18:30’da Çağrı Kınıkoğlu ile Gloria Rolando’nun yönettiği Nazım’ın Küba Seyahati (El Viaje De Nazım a Cuba) adlı film gösterilecek.
    Bugüne kadar biyografi çalışmalarında çok fazla üzerinde durulmayan bu yolculuğu gün yüzüne çıkaran film, bir yandan Nâzım’la seyahati sırasında tanışmış Küba’nın önemli aydınlarının tanıklıklarıyla ilerlerken, diğer yandan da, daha önce bilinmeyen bir kayıttan, Nâzım’ın kendi sesinden Havana Röportajı dizeleriyle, Devrim’in coşkusunu perdeye taşıyor.

  • Basın Bülteni
  • Yüksek çözünürlüklü afişe haberin devamından üzerine tıklayarak ulaşabilirsiniz.
    TMMOB Mimarlar Odası Belgesel Sinema Kulübü, Nazım’ın Küba Seyahati’ni Gösteriyor yazısına devam et
  • Filmlerimizin “İsim”lerinde Yer Alan “Erkek” Tasvir ve İsimleri Üzerine Bir Ön Çalışma 2

    Hüseyin Baradan: Hüseyin Baradan Çekilin Aradan (Gülyüz) (“Hüseyin Baradan Çekilin Aradan”: Önce bu bir ‘Yeşilçam tekerlemesi’ olarak söylenir oldu, sonradan Baradan’ın başrol oynadığı filmin adı, yalnız bu şekli ile afişlerde yer alırken, Hüseyin Baradan adı oyuncu olarak yazılmadı. Filmin adı ile iç içe girmiş olarak afişlerde yer aldı. Filmin adı bu ise, başrol oyuncusunun adı afişlerde yok demektir. Eğer afişte yazan oyuncu adı ise, o zaman filmin adı sadece “Çekilin Aradan” olmak lâzım gelir.)
    Hüsnü: Amigo Hüsnü (Keskiner), Ayıkla Beni Hüsnü (Keskiner), Bitirim Hüsnü (Keskiner), Serbest Kürsü Hüsnü (Yörüklü), Yedi Belâ Hüsnü (Baytan)
    İbiş: İbiş Gangstere Karşı (Seden), İbiş-o (Yüce), Memiş ile İbiş Anaforcular Kralı (Karamanbey), Memiş ile İbiş Gangsterlere Karşı (Akovalıgil)
    İbo (İbrahim): Cilalı İbo Casuslar Arasında (Ergün), Cilalı İbo Rüyalar Aleminde (Seden), Cilalı İbo’nun Çilesi (Akad), Cilalı İbo ve Tophane Gülü (Ergün), Cilalı İbo Kadın Avcısı (Dinler), Cilalı İbo Kızlar Pansiyonunda (Ergün), Cilalı İbo ve Kırk Haramiler (Dinler), Cilalı İbo Zoraki Baba (Dinler), Cilalı İbo Perili Köşkte (Ergün), Cilalı İbo Avrupa’da (Seden), Cilalı İbo Teksas Fatihi (Seden), Cilalı İbo Yetimler Meleği (Dinler), Güllüşah ile İbo (A. Yılmaz)
    İbrahim Ethem: İbrahim Ethem (İlahi Davet) (Uçak)
    İmam: İmamın Gazabı (Yalınkılıç)
    İmparator: İmparator (Gülyüz / Gülgen), İmparator Attila’nın Demir Yumruğu (Gürses)
    “İnce Memet”: İnce Memet Vuruldu (Y. Duru)
    İncili Çavuş: İncili Çavuş (Evin / Hançer)
    İngiliz Kemal: “Atatürk’ün Casusu” İngiliz Kemal Lavrens’e Karşı (Akad), İngiliz Kemal (Eğilmez), İngiliz Kemal’in Oğlu (Seden)
    İsa: İsa Musa Meryem (Turgut)
    İskilipli Atıf Hoca: İskilipli Atıf Hoca (Kelebekler Sonsuza Uçar) (Uçakan)
    İslâmoğlu: İslâmoğlu (Kan)
    İsmet: İsmet Bu Ne Kısmet (Erakalın)
    Kabadayı: Kabadayı (Uçanoğlu / Vargı), Kabadayı Böyle Sever (Uçanoğlu), Kabadayılar Kralı (Saydam / Gülgen / Gülgen), Kabadayının Sonu (N. Okçugil), Asi Kabadayı (İnanç / İnanç), Aslan Yürekli Kabadayı (Ün), Dört Kabadayı (Şahiner), Çifte Tabancalı Kabadayı (Aslan), İstanbul Kabadayısı Kara Murat (Kan), Korkusuz Kabadayı (Tarık Dursun), Sahte Kabadayı (Baytan), Sayılı Kabadayılar (Kazankaya / Jöntürk), Sevdalı Kabadayı (Gülyüz), Sevimli Kabadayı (Arıkan), Üç Kabadayı (Eldek / Gülgen)
    Kadı: Aynaroz Kadısı (Ertuğrul)
    Kadı Han: Kadı Han (Y. Atadeniz)
    Kadri: Filinta Kadri (İnanoğlu)
    Kahraman: Aptal Kahraman (Efekan), Ege Kahramanları (Akıncı), Kahraman Delikanlı (Gülyüz), Kahraman Denizciler (Arduman), Kahraman Mehmet (Ögelman), Kahraman Üçler (Evin), Kahramanlar “Bayrak” (Jöntürk), Kahramanlar Köyü (Kan), Kahraman Hamamcı (Akakar), Kahraman Delikanlı (Gülyüz), Kahraman Denizciler (Arduman), Kahraman Korsan (T. Tibet), Kahraman Mehmet (Ögelman), Kahraman Üçler (Evin), Kahramanlar (Jöntürk), Malazgirt Kahramanı Alpaslan (Gürses), Onüç Kahraman (Kâmil), Kahraman Korsan (T. Tibet), Sabu Kahraman Korsan (T. Tibet), Son Kahramanlar (Arkın), Tarkan Kolsuz Kahramana Karşı (Aslan), Zoraki Kahraman (Evin)
    Kamber: Arzu ile Kamber (Akad / Bozkuş)
    Kâmil: Kâmil Abi (Yalınkılıç), Seyyar Kâmil (Akbaş)
    Kaptan Swing: Korkusuz Kaptan Swing (Başaran)
    Karabiber: Papatya ve Karabiber (Efekan)
    Karacaoğlan: Karacaoğlan (Dilligil / Akıncı), Karacaoğlan’ın Kara Sevdası (A. Yılmaz)
    Karagöz: Hacivat Karagöz Neden Öldürüldü (Akay), Canlı Karagöz (Mihriban Sultan) (Gürses)
    Karaoğlan: Karaoğlan: Altay’dan Gelen Yiğit (Yalaz), Karaoğlan: Baybora’nın Oğlu (Yalaz), Karaoğlan: Yeşil Ejder (Yalaz), Karaoğlan: Şeyhin Kızı (Yalaz), Karaoğlan Geliyor (Aslan), Akbulut Malkoçoğlu ve Karaoğlan’a Karşı (Aslan)
    Kart Horoz: Kart Horoz (Eğilmez)
    Kartal:Kartallar (İnanç), Akdeniz Kartalı (İnanç), Çöl Kartalı (Cantürk “Şeyh Ahmet” / Refiğ), Dağlar Kartalı (Tuna), Hudutların Kartalı (Ergün), İntikam Kartalları (Jöntürk), Kafkas Kartalı (Y. Atadeniz), Kara Kartal (Kan / Hançer), Kartal Bey (Gülgen), Kartal Efe (Arıkan), Kartallar (Hançer), Yaralı Kartal (Kakınç)
    Kâtip: Yavru ile Kâtip (Tuna), Kâti(b)im “Üsküdar’a Giderken” (Özonuk), Kâtip “Üsküdar’a Giderken” (Erakalın)
    Kâzım: Bilardo Kâzım (Baytan), Kâzıma Bak Kâzıma (Tanju Gürsu), Kâzıma Ne Lâzım (Temel Gürsu), Dağılın Kâzımlar Geliyor (Tanju Gürsu), Hop Dedik Kâzım (Temel Gürsu), Jilet Kâzım (Y. Atadeniz), Ringo Kâzım (Kanunsuz Kahrasman) (Davutoğlu), Yırt Kâzım (Evin)
    Keloğlan: Ben Bir Garip Keloğlanım (S. Duru)
    Kemal: Afilli Kemal (Gözen), Avanta Kemal (C. Okçugil), Avanta Kemal Torpido Yılmaz’a Karşı (U. Duru), Bahriyeli Kemal (İnanç), Bitirim Kemal (Kaya), Bomba Kemal (Kurthan), Fırtına Kemal (Tokatlı / C. Okçugil), Koreli Kemal (Aslan), Öğretmen Kemal (Jöntürk), Tantana Kemal (Figenli), Yüzbaşı Kemal (Y. Atadeniz)
    Kenan: Yusuf ile Kenan (Kavur)
    Kerem: Kerem ile Aslı (Körner / Elmas)
    Kerim: Benim Adım Kerim (Güney)
    Killing: Killing Canilere Karşı (İnanç), Killing Frankeştayna Karşı (Akıncı), Killing İstanbul’da (Y. Atadeniz), Killing Kolsuz Kahramana Karşı (Saylav), Killing Ölüler Konuşmaz (Figenli), Killing Ölüm Saçıyor (Kaya), Mandrake Killinge Karşı (Pekmezoğlu)
    Kinova: Kinova (İnanç)
    Koca: Acele Koca Aranıyor (Arslan), Bize Koca Gerek (Uçak / Servidal), Kiralık Koca (İnanoğlu), Satın Alınan Koca (Sağıroğlu), Koca Aranıyor (Erakalın), Kocam Erkek mi (Aslan), Kocamın Karısı (Göreç), Kocamın Nişanlısı (Demirağ), Yedi Kocalı (Erakalın), Yedi Kocalı Hürmüz (Y. Atadeniz / A. Yılmaz / Akay), Kocamdan Ayrıramazsın (Zavallı Yavrucak) (Tomaç)
    Koca Yusuf: Koca Yusuf (Karamanbey)
    Kolombo: Alo Kolombo (Çığlık) (Akıncı), Kolombo Şakir (T. Oğuz)
    Korsan: Akdeniz Korsanları (Ögelman), Kahraman Korsan (T. Tibet), Korsan (Alpaslan), Malkoçoğlu Kara Korsan (S. Duru), Sabu Kahraman Korsan (T. Tibet)
    Kovboy: Atını Seven Kovboy (Gülyüz), Avare Yavru Filinta Kovboy (S. Duru), Kovboy Ali (Y. Atadeniz)
    Kozanoğlu: Kozanoğlu (A. Yılmaz)
    Köroğlu: Köroğlu (Arduman – Ener / A. Yılmaz), Köroğlu ve Türkân Sultan (Kenç), Dağlar Kralı: Köroğlu (Dinler) /
    Kral: Asrın Kralı (İnanç), Batakhaneler Kralı (Figenli), Belanın Kralı (Y. Atadeniz), Bir Kral (Gürsoy), Çapkınlar Kralı (Davutoğlu / Engin “Donjuan 72”), Çirkin Kral (Y. Atadeniz), Çirkin Kral Affetmez (Y. Atadeniz), Çöpçüler Kralı (Ökten), Bekçiler Kralı (Seden), Dağlar Kralı (Dinler “Köroğlu” / Figenli), Dalavereciler Kralı (Akıncı), Krallar Kralı (Olgaç), Gol Kralı Cafer (Saner), Gol Kralı (K. Tibet), Hacıağalar Kralı (Y. Yılmaz), Kral Affetmez (Arkın), Kral Arkadaşım (Seden), Kral Benim (İnanç), Kral Kim (İnanç), Krallar Eğleniyor (Aslan), Krallar Kralı (Olgaç / Evin), Krallar Ölmez (Göreç), Kralların Kaderi (Y. Atadeniz), Kralların Öfkesi (Uçanoğlu), Krallığın Bedeli (Gürsoy), Taçsız Kral (A. Yılmaz), Külhanbeyler Kralı ve Yahudi (Şebekesi-?) (Alpaslan), Maceralar Kralı (Saner), Malkoçoğlu Krallara Karşı (S. Duru), Memiş ile İbiş Anaforcular Kralı (Karamanbey), Petrol Kralları (Alasya), Turist Ömer Dümenciler Kralı (Saner), Üç Kral Serseri (Başaran)
    Kubilay: Kubilay (Gürses / F. A. Akıncı)
    Kurdoğlu: Kurdoğlu (Çakmaklı / Tunç “Biz Bu Yola Başkoyduk”)
    Kurt:Kurtlar (Güney), Beyaz Kurt (Y. Duru), Malkoçoğlu Kurt Bey (S. Duru)
    Lavrens (Lavrence): “Atatürk’ün Casusu” İngiliz Kemal Lavrens’e Karşı (Akad)
    Mahmut: Dalgacı Mahmut (C. Okçugil / Gültekin), Ye Beni Mahmut (Uçanoğlu)
    Mailoğlu: Mailoğlu (Ezici)
    Malkoçoğlu: Malkoçoğlu (S. Duru), Malkoçoğlu Akıncılar Geliyor (S. Duru), Malkoçoğlu Kara Korsan (S. Duru), Malkoçoğlu Krallara Karşı (S. Duru), Malkoçoğlu Kurt Bey (S. Duru), Malkoçoğlu Ölüm Fedaileri (S. Duru), Malkoçoğlu ve Cem Sultan (Jöntürk), Akbulut Malkoçoğlu ve Karaoğlan’a Karşı (Aslan)
    Marko Paşa: Marko Paşa (Saner)
    Mecnun: Leyla ile Mecnun (Sağıroğlu / Refiğ), Leyla ile Mecnun Gibi (Saydam), Mecnun (Eşici), Mecnun (Akbaşlı)
    Mehmet: Atmaca Mehmet (Uçanoğlu), Kahraman Mehmet (Ögelman), Fakirin Mehmet (Ceylan), Kara Meme(d) (Başaran / İnanç), Kurşun Meme(d) (Gülgen), Mülteci Mehmet (Arıkan)
    Memet: Yolsuz Memet (Tengiz)
    Memiş: Memiş (T. Oğuz), Memiş Gangsterlere Karşı (Akıncı), Memiş ile İbiş Anaforcular Kralı (Karamanbey), Memiş ile İbiş Gangsterlere Karşı (Akovalıgil), Memiş İş Başında (Baytan), Memiş İş Peşinde (Akıncı)
    Memo: Hoş Memo (İnanç)
    Mete Han: Mete Han Amazonlara Karşı (Aslan)
    Mevlana: Mevlana (A. Yılmaz)
    Mıstık: Mıstık (Erakalın)
    Minyeli Abdullah: Minyeli Abdullah (Çakmaklı), Minyeli Abdullah 2 (Çakmaklı)
    Muhsin: Muhsin Bey (Turgul)
    Murat: Beleşçi Murat (N. Okçugil), Deli Murat (Göreç), Kara Murat İstanbul Kabadayısı (Kan), Kara Murat (Baytan), Kara Murat Denizler Hakimi (Baytan), Kara Murat Kara Şövalyeye Karşı (Baytan), Kara Murat Ölüm Emri (Baytan), Kara Murat Şeyh Gaffar’a Karşı (Baytan), Murat ile Nazlı (Ün), Mura(d)’ın Türküsü (A. Yılmaz), Rüzgâr Murat (Temel Gürsu)
    Murtaza: Bekçi Murtaza (Başaran)
    Musa: İsa Musa Meryem (Turgut), Kapıcı Musa (Özel)
    Mustafa: Avare Mustafa (Ün), Can Mustafa (Gürses), 99 Mustafa (Ayanoğlu), Galatalı Mustafa (Gülyüz), Kurt Mustafa (Palay), Mustafam (Başaran), Mustafa Hakkında Her Şey (Irmak)
    Naci: Fırıldak Naci (Akbaslı)
    Nail: Binlik Nail (Gülyüz)
    Namık Kemal: Vatan ve Namık Kemal (Ayanoğlu – Artemel – Sonku / Sağıroğlu)
    Nasip: Hasip ile Nasip (A. Yılmaz)
    Nasrettin Hoca: Nasrettin Hoca (Artemel / Yalınkılıç / Gülgen), Nasrettin Hoca Düğünde (Ertuğrul – Tayfur), Nasrettin Hoca ve Timurlenk (Kenç)
    Necdet: Zavallı Necdet (Bengü “Bu Kadın Benimdir” / Pesen)
    Necmi: Fişek Necmi (Hançer)
    Nemrut: Nemrut (Gürses)
    Nihat: Aslan Marka Nihat (Dinler)
    Niyazi: Televizyon Niyazi (Figenli), Ula Ula Niyazi (Ezici), Yırtık Niyazi (Gültekin)
    Nori: Nori Gantar Ailesi (Göreç)
    Nuri: Horoz Nuri (Saner), Gülüm Nuri (Aslan), Hamsi Nuri (Gültekin), Pire Nuri (Güney!), Tokmak Nuri (Y. Atadeniz)
    Oğul: Babam ve Oğlum (Irmak), Babanın Oğlu (Gülgen / Arkın), Babasına Bak Oğlunu Al (İnanoğlu), Battal Gazi’nin Oğlu (Baytan), Karaoğlan: Baybora’nın Oğlu (Yalaz), Bir Ana Bir Oğul (Uçanoğlu), Bir Bey’in Oğlu (N. Özer), Dağların Oğlu (Y. Atadeniz / C. Okçugil “Zarkan”), Dünyayı Kurtaran Adamın Oğlu (K. Tibet), Eşkiya Oğlu (Alpaslan), Meryem ve Oğulları (Seden), Oğlum (Pars / Gülyüz), Oğlum İçin (Dilligil), Oğlum Oğlum (Dinler), Oğlum Osman (Çakmaklı), Oğlum ve Ben (Figenli), Oğul (Gülgen), Ömercik Babasının Oğlu (Gülyüz), Sevgili Oğlum (Arkın), Şeytanın Oğlu (Aslan), Şeytanın Oğulları (Arkın), Toprağın Oğlu (Pekmezoğlu)
    Orkun: Kara Orkun (Uçanoğlu)
    Oski (Hüseyin Zan’ın lâkabı): Bombala Oski Bombala (İnanç)
    Osman: Adı Osman (Samsa), Beni Osman Öldürdü (Seden), Allah Cezanı Versin Osman Bey (A. Yılmaz), Oğlum Osman (Çakmaklı), Düş Yakamdan Osman (Akbaş), Bu Osman Başka Osman (Erakalın), Osman Çavuş (Ateş), Osman Efe (Evin), Balıkçı Osman (N. Okçugil), Beleş Osman (İnci), Hamza Dalar Osman Çalar (Gülyüz), Hızlı Osman (Kazankaya), Kara Osman (Uçanoğlu), Piyade Osman (Güney!), Poyraz Osman (Gültekin), Tophaneli Osman (Erakalın)
    Ökkeş: Adı Ökkeş (Eşici)
    Ömer: Bağrıyanık Ömer (Uçanoğlu), Merdoğlu Ömer Bey (Kurçenli), Turist Ömer (Saner), Turist Ömer Almanya’da (Saner), Turist Ömer Arabistan’da (Saner), Turist Ömer Boğa Güreşçisi (Saner), Turist Ömer Dümenciler Kralı (Saner), Turist Ömer Yamyamlar Arasında (Saner), Turist Ömer Uzay Yolunda (Saner), Yanık Ömer (Gürses / Akıncı) /Yetim Ömer (Ün)
    Ömer Hayyam: Ömer Hayyam (Başaran)
    Ömer-cik: Ayşecik’le Ömercik (Aksoy), Ömercik Babasının Oğlu (Gülyüz)
    Ömer-çip: Ömerçip (Alasya)
    Paşa: Kıvırcık Paşa (Kenç)
    Paşo: Paşo (Meriç)
    Pehlivan: Pehlivan (Ökten)
    Piç (!?!): Piç (Kahbe Dünya) (Ün)
    Pir Sultan Abdal: Pir Sultan Abdal (Jöntürk)
    Prens: Altın Prens Devler Ülkesinde (Gürses), Sabu Hırsızlar Prensi (T. Tibet), Sahte Prens (Ateş)
    Ramazan: Tatar Ramazan (Gülgen), Tatar Ramazan Sürgünde (Gülgen), Vur Be Ramazan (Düz)
    Ramiz: Rambo Ramiz (Uçanoğlu)
    Recai: Cingöz Recai (Erksan “Beyaz Cehennem” / Önal)
    Recep: Helal Sana Recep Abi (Servidal), Kasımpaşalı Recep (Akıncı), Kuduz Recep (Aslan Arkadaşım) (Sağıroğlu), Ve Recep Ve Zehra Ve Ayşe (Kurçenli)
    Reis: Reis Bey (Uçakan), Reisin Kızı (Gülyüz)
    Remzi: Kan Dökmez Remzi ????? (İnanç)
    Reşat: Aslan Yürekli Reşat (Aslan)
    Reşo: Reşo (İnanç)
    Ret Kid: Red Kit (Gülyüz)
    Rıfat: Rıfat Diye Biri (Göreç)
    Rıfkı: Tarzan Rıfkı (Baytan)
    Rıza: Rıza (Pirselimoğlu), Asfalt Rıza (Utku), Ateş Rıza (Özonuk), Vatandaş Rıza (Arkın),
    Rifat: Rifat Diye Biri (Göreç) Dadaş Rıfat (Kaya), Dadaş Rıfat Geliyor (Kaya)
    Robert: Robert’s Movie (Gerede)
    Sabu:: Sabu Hırsızlar Prensi (T. Tibet), Sabu Kahraman Korsan (T. Tibet)
    Sadık: Bulgar Sadık (Akad)
    Sadullah Ağa: III. Selim’in Gözdesi Mihriban ile Sadullah Ağa (Ar)
    Saffet: Saffet Beni Affet (Gülyuz)
    Salako: Salako (A. Yılmaz)
    Salih: nam-ı diğer Parmaksız Salih (Kenç / Demirağ)
    Selahattin Eyyubi: Selahattin Eyyubi (S. Duru)
    Selim: Tilki Selim (Hançer)
    Sepetçioğlu: Sepetçioğlu (Sedat)
    Serseri: Bir Serseri (Ün), Kalbimdeki Serseri (Saydam), Kiralık Serseri (Aslan), Üç Kral Serseri (Başaran)
    Seydo: Elif ile Seydo (Jöntürk)
    Seyyid: Seyyid (Tokatlı)
    Seyyit Han: Seyyit Han (Güney)
    Sezer-cik: Sezercik (Önal), Sezercik Aslan Parçası (Ün), Sezercik Küçük Mücahit (Göreç),
    Sinan-oğlu: Sinanoğlu – Sinanoğlunun Dönüşü (Yalınkılıç)
    Sinderella: Sinderella Kül Kedisi (Sarayların Meleği) (Gülyüz)
    Sultanoğlu: Sultanoğlu (Temel Gürsu)
    Süleyman: Barbut Süleyman (Ayanoğlu)
    Süleyman Çelebi: Mevlid (Süleyman Çelebi) (Muhtar)
    Şaban: Atla Gel Şaban (Baytan), Gerzek Şaban (Baytan), İnek Şaban (Seden), Umudumuz Şaban (K. Tibet), En Büyük Şaban (K. Tibet), Gurbetçi Şaban (K. Tibet), Katma Değer Şaban (K. Tibet), Ortadirek Şaban (K. Tibet), Sosyete Şaban (K. Tibet), Şaban Pabucu Yarım (K. Tibet), Şaban oğlu Şaban (K. Tibet), Şendul Şaban (K. Tibet), Şabaniye (K. Tibet), Şaban Çingeneler Arasında (Evin), Şaban İstanbul’da (Evin), Şaban: Karamanın Koyunu (Evin), Yedi Yürekli Şaban (Figenli), Şaban-cık (Temel Gürsu)
    Şahin: Şahin (Arkın)
    Şakir: Kolombo Şakir (T. Oğuz), Sakar Şakir (Baytan), Sosyete Şakir (Saydam)
    Şarlo: kimon Şarlo İstanbul’da (Gürses)
    Şehzade Murat: Şehzade Murat ve Gülnaz Sultan (Akıncı)
    Şehzade Simbad: Şehzade Simbad Kaf Dağlarında (Gürses)
    Şekspir: Komiser Şekspir (Çetin)
    Şemsettin: Ayıpettin Şemsettin (Gülyüz)
    Şenol (Birol): Şenol Birol Gol (Saydam)
    Şeref: Şerefsiz Şeref (Gülyüz)
    Şevket: Çamur Şevket (Figenli), Hamamcı Şevket (Gültekin), Şehvet Kurbanı Şevket (Gültekin)
    Şeyh Ahmet: Şeyh Ahmet (Göreç), Şeyh Ahmet’in Gözdesi (Karamanbey), Şeyh Ahmet’in Torunu (Ergün)
    Şeyh Şamil: Şeyh Şamil (Baytan)
    Şirvan: Şirvan (Kan / Kan), Şirvan ile Nazlı (Figenli)
    Şoför: Şoför (Aksoy / Gürsoy), Şoför Ahmet (Evin), Şoför Mehmet (Gültekin), Şoför Deyip Geçmeyin (Erakalın), Şoför Parçası (Aslan / Erişen), Şoförler Kralı (Saydam), Şoförün Aşkı (Erakalın), Şoförün Karısı (Doğan), Şoförün Kısmeti (Erakalın), Şoförün Kızı (Erakalın), Dolmuş Şoförü (Heper), Bir Şoförün Gizli Defteri (A. Yılmaz / Jöntürk), Taksi Şoförü (Gören), Küçük Hanımın Şoförü (Saydam / Başaran), Bir Şoförün Hayatı (Gürses), Şoför Nebahat (Erksan / S. Duru), Şoför Nebahat ve Kızı (S. Duru), Şoför Nebahat Bizde Kabahat (S. Duru)
    Şah: Dolandırıcılar Şahı (A. Yılmaz)
    Şahin: Dağlar Şahini (Gürses / Göreç), Kafkas Şahini (Karamanbey)
    Şampiyon: Şampiyon (Y. Atadeniz), Aptal Şampiyon (Saner)
    Tahir: Tahir ile Zühre (Akad / Bozkuş)
    Tahsin: Yüzbaşı Tahsin (Arıburnu)
    Targan (Tarkan) ?????: Bozkırlar Şahini Targan (Aslan)
    Tarkan: Tarkan (Başaran), Tarkan Altın Madolyon (Aslan), Tarkan Gümüş Eğer (Aslan), Tarkan Kolsuz Kahramana Karşı (Aslan), Tarkan Camoka’ya Karşı (Uçak), Tarkan Canavarlı Kule (Yörüklü)
    Tarzan: Tarzan İstanbul’da (O. Atadeniz), Korkusuz Adam Tarzan (Tulgar), Dümbüllü Tarzan (Gürses), Tarzan Rıfkı (Baytan), Tarzanlaşan Adam (Kafadar – Baytan), Manisa Tarzanı (O. Oğuz)
    Tatlı: Acı Severim Tatlı Döverim (Uçak)
    Tayfun: Binbaşı Tayfun (Ziyal)
    Tayfur: Adanalı Tayfur (Davutoğlu), Adanalı Tayfur Kardeşler (Davutoğlu), Fatoş’un Fendi Tayfur’u Yendi (Eğilmez)
    Timurlenk: Nasrettin Hoca ve Timurlenk (Kenç), Yıldırım Bayazıt ve Timurlenk (Egeli)
    Tolga: Tolga (Aslan)
    Tom Miks: Maskeli Süvari Tom Miks’e Karşı (Arıkan)
    Topal Osman: Topal Osman (U. Ozon)
    Tosun: Tosun ile Yosun’un Maceraları (Ergün)
    Tosun Paşa: Tosun Paşa (Ertuğrul / K. Tibet)
    Tuuba: Vizontele Tuuba (Erdoğan)
    Turhanoğlu: Turhanoğlu “Çal Hasan” (Y. Atadeniz)
    Tuzsuz Deli Bekir: Tuzsuz Deli Bekir (Y. Atadeniz)
    Üç Kâğıtçı: Üç Kâğıtçı (Baytan), Üç Kâğıtçılar (Baytan)
    Veli: Ali ile Veli (O. Atadeniz “Cemile Sultan” / Evin)
    Veysel: Zeynel ile Veysel (Figenli)
    Veysel Karani: Veysel Karani (Peyda)
    Yani: Katırcı Yani Efenin Definesi (Yalınkılıç)
    Yarasa Adam: Bedmen “Yarasa Adam” (Eşici)
    Yaşar: Tornavida Yaşar (Eşici), Yaşar Ne Yaşar Ne Yaşamaz (Orbey)
    Yavru: Yavru ile Kâtip (Tuna)
    Yavuz Sultan Selim: Yavuz Sultan Selim Ağlıyor (Ayanoğlu), Yavuz Sultan Selim ve Yeniçeri Hasan (Egeli)
    Yıldırım Bayazıt: Yıldırım Bayazıt ve Timurlenk (Egeli)
    Yılmaz: Avanta Kemal Torpido Yılmaz’a Karşı (U. Duru), Torpido Yılmaz (C. Okçugil)
    Yiğit: Karaoğlan: Altay’dan Gelen Yiğit (Yalaz), Anası Yiğit Doğurmuş (Kurthan), Seveceksen Yiğit Sev (Cantürk)
    Yosun: Tosun ile Yosun’un Maceraları (Ergün)
    Yunus Emre: Yunus Emre: Gönüller Fatihi Yunus (Birsel), Yunus Emre Destanı (İnanç)
    Yusuf: Deli Yusuf (A. Yılmaz), Kuyucaklı Yusuf (Tuna), Yusuf ile Kenan (Kavur), Yusuf ile Züleyha (İnanoğlu)
    Zagor: Zagor (Aslan), Zagor: Kara Belâ – Zagor: Kara Korsanın Hazineleri (Hançer)
    Zaloğlu Rüstem: Zaloğlu Rüstem (Gürses / Baytan)
    Zapata: Zapata (Gülgen)
    Zarkan: Zarkan Dağların Oğlu (C. Okçugil)
    Zeybek: Kamalı Zeybek (Akıncı), Kamalı Zeybe(ğ)in İntikamı (Akıncı), Kamalı Zeybek Çakırcalı’ya Karşı (Akıncı), Sarı Zeybek (Egeli)
    Zeysel: Zeysel ile Veysel (Figenli)
    Zorba: Zorba (Hançer), Zorba’nın Aşkı (Uçanoğlu)
    Zorro: Zorro Kamçılı Süvari – Zorro’nun İntikamı (Y. Atadeniz), Zorro Dişi Fantomaya Karşı – Zorro‘nun Kara Kamçısı (Kete – A. Ziyal)
    Zübük-zade: Zübük (K. Tibet)
    Zühtü: Zühtü (Akıncı)

    (04 Haziran 2011)

    Orhan Ünser