Türkiye’de sinema ve tiyatro dallarında tek ödül veren Sadri Alışık Tiyatro ve Sinema Oyuncu Ödülleri’nin bu yıl 16.sı gerçekleşti. Efes ve Beşiktaş Belediyesi sponsorluğunda, 25 Nisan 2011 Pazartesi günü saat 20:30’da MKM Attila İlhan Salonu’nda gerçekleşen ödül törenini Hülya Avşar ve Kerem Alışık sundu. Mustafa Ceceli’nin sahne aldığı ve ikisi onur, dördü özel ödül olmak üzere toplam 25 kategoride ödülün verildiği gece TRT Türk tarafından canlı olarak yayınlandı. Sadri Alışık Tiyatro ve Sinema Oyuncu Ödülleri Sinema Seçici Kurulu’nda bu yıl Atilla Dorsay (Başkan), Burak Göral, Çolpan İlhan, Fehmi Yaşar, Ömür Gedik, Yavuz Bingöl ve Halil Ergün gibi isimler bulunuyor.
16. Sadri Alışık Sinema ve Tiyatro Oyuncu Ödülleri Sahiplerini Buldu yazısına devam et
Anahtar ve priz üretiminde Türkiye’nin lider markası VİKO’nun 23 Nisan Ulusal Egemenlik Çocuk Bayramı kapsamında düzenlediği, Doğal Kaynakları Koruyalım temalı resim yarışması sonuçlandı.
Günümüz şov dünyasını komik dille anlatan, senaristliğini ve yönetmenliğini Mustafa Uğur Yağcıoğlu’nun, yapımını Panorama Film’in yaptığı 
Bursa Uludağ Üniversitesi Sinema Topluluğu, 26 Nisan 2011 Salı günü saat 16:00’da İİBF B Blok Bordo Salon’da gerçekleştireceği film gösteriminde sinema tarihinin en önemli filmlerinden, sanayi toplumu ve kapitalizm eleştirisiyle öne çıkan, kitle üretimin yabancılaştırıcı etkisini tasvir eden bir başyapıt olan Modern Zamanlar (Modern Times) adlı film yer alıyor.
çıksa da, Jeanne, Ortadoğu’ya, Lübnan’a doğru yola çıkıyor ve kayıp babasını aramak. Film, günümüzden 1970’li yıllara gidiyor önce. Daha sonra ikizlerin annesi olacak genç Nawal Marwan, bir mülteciye aşık olmuş. Beraberce kaçarken, yakalanıyorlar. Nawal hamile. Bebeği doğuruyor, ama bebeği ondan kaçırıyorlar. Günümüzle geçmişi iç içe yansıtıyor yönetmen. Yani koşut kurguyla. Jeanne’nın babasını, Nawal’ın oğlunu arayışları, bu yapıtı bir an sonra yol filmine dönüştürüyor. Yönetmen filminin anlatım kurgusunu matematik gibi oluşturmuş. Jeanne bir matematikçi. Nawal’la Jeanne’ın yolculuklarını yatay kurguyla yansıtan yönetmen, filmin final bölümüne doğru, Simon’un abisini aramaya başladığında kurgu da dikeyleşiyor. Yatay ve dikey kurgu bir noktada kesişiyor, sarsıcı gerçekliğe ulaşılıyor. Bu anlatımı ve yakıcı gerçeği filmi seyredince daha iyi anlıyorsunuz. 
trajediye tanıklık ediyor. Otobüsü durduran Falanjistler, otobüsü kurşun yağmuruna tutuyorlar ve herkesi acımasızca katlediyorlar. Nawal, boynundaki kolyeyle ölümden kurtuluyor. Nawal, oğlunu bulmak için bir cinayetin faili bile oluyor. Müslüman ailenin oğluna Fransızca ders veren Nawal, orada bir suikast gerçekleştiriyor ve Müslümanların hapishanesine atılıyor. İşkenceler görüyor. Nawal, acılara dayanmak için hep şarkı söylüyor ve Müslümanları çıldırtıyor. Sonra onu, acımasız işkencecinin eline bırakıyorlar. İşkenceci Müslüman genç, sürekli tecavüz ediyor Nawal’a. Yıllar sonra, annesinin yattığı harabeye dönüşmüş hapishaneyi geziyor Jeanne. Yönetmen hiçbir taraftan değil. Hıristiyan Falanjistlerin ve Müslüman gerillaların insanlık dışı taraflarını gösteriyor. Hamile kalan Nawal, ikizleri doğuruyor. Bebeklerini ondan alıyorlar. Sonra da serbest bırakıyorlar Nawal’ı. Jeanne’da babasının izini sürüyor Lübnan’da. Annesine karşı bir öfkeyle karşılaşıyor Jeanne. Noter Lebel’le yola çıkan Simon da, abisini arıyor. Ulaştığı insanlar, onu bir insanın dayanması güç gerçekle yüzleşiyor. Gerçekten bu film insanın yüreğine oturacak ve sarsacak. Filmde, “Oedipus Kompleksi” var. 
Quebec doğumlu Turpin, filmler de yönetti. Filmin senaryosu da iyi yazılmış. Kurgu da çarpıcı. Hem görüntülerle hem de kurguyla bir yolculuk var filmde. Yönetmen, filmin çoğu sahnesinde hareketli ve akıcı bir kamera kullanmış. Bu trajik filmin sonu Quebec’te. O anları yaşayan insan ne yapacağını şaşırıyor o anlarda. Filmdeki oyunculuk performanslarının da iyi olduğunu belirtmeli. Öncelikle Lubna Azabal muhteşem. Villeneuve’ün 
DİSK Devrimci İşçi Sendikaları Konfederasyonu üyesi, sinema ve TV çalışanlarının en büyük ve güçlü sendikası SİNE-SEN, Sinema Emekçileri Sendikası, sinema emekçilerine 01 Mayıs İşçi Bayramı kutlamaları için çağrıda bulunuyor. Çağrı şöyle: “Değerli Sinema Emekçileri, 1 Mayıs 2011 Pazar tatil günümüzdür. 1 Mayıs İşçi Bayramı’nı 1 milyon kişiyle 1 Mayıs Alanı’nda kutlayacağız! Bu dayanışma ve şenlik günümüzde setleri tatil edelim… İnsan onuruna yaraşır çalışma koşulları ve sosyal güvenlik taleplerimiz için yürüyelim…”
Mustafa Kenan Aybastı’nın yönettiği ve Cezmi Baskın, Metin Coşkun, Fırat Tanış ile Altan Gördüm’ün oynadığı Devrimden Sonra, 01 Mayıs 2011’de Tiglon Film dağıtımıyla Nazım Hikmet Kültür Merkezi – Devrimden Sonra Film Kolektifi tarafından vizyona çıkarılıyor.
Semih Kaplanoğlu’nun yönetmenliğini yaptığı Altın Ayı ödüllü 
Lisa Barros D’Sa ile Glenn Leyburn’in yönettiği ve Rupert Grint, Robert Sheehan ile James Nesbitt’nin oynadığı Tehlikeli Tutkular (Cherrybomb), 29 Nisan 2011’de Tiglon Film dağıtımıyla Kalinos Film tarafından vizyona çıkarıldı.
TMMOB Mimarlar Odası Belgesel Sinema Kulübü’nün bu haftaki etkinliğinde 27 Nisan 2011 Çarşamba günü 18:30’da Melek Demir’in 2007 yılı yapımı, 44 dakikalık Bir Düş Mekânı Müze adlı filmi gösterilecek. Bir Düş Mekânı Müze, müzeler ve insanlar arasında hayatımızı kimi zaman daha anlamlı kılan, bize sorular sorduran, dünü ve bugünü düşündürten müze ve insan ilişkisi üzerine kurulu bir belgesel. Berlin Yahudi Müzesi’nden, Guggenheim’a, Tate Modern’den Osmanlı Darphanesi’ne farklı mimarileri ile ön plâna çıkan müzelerde uluslararası mimarların imzaları var. 
gerek herhalde. Mehmet Zengin’in sakin kamerası da filme estetik değer katmış. Müzikler de destek vermiş bu filme. Plâklardan duyulan şarkılar da iyi. “Mamy Blue” ve Yeliz’in söylediği “Yalan” şarkıları birer armağan. Nicoletta, Hubert Giraud’nun “Mamy Blue” bestesini 1970 yılında ilk yorumlayan şarkıcıydı. Ardından, 1971’de Dalida da bu şarkıyı yorumlamıştı. Şeyma Uzunlar, yaşı küçük olmasına rağmen, yönetmenin yardımıyla zor olanı başarıyor ve küçücük omuzlarında Zefir karakterinin ağırlığını taşıyabiliyor. Yönetmenin anne-babası, anneannede Sevinç Baş ve dedede O. Rüştü Baş kamera karşısında hiç yabancılık çekmiyorlar. Filmdeki tek profesyonel oyuncu, Zefir’in annesi Ay’ı oynayan Vahide Gördüm. Yönetmen, çocukluğunun geçtiği o yaylalarda ilk uzun filmini çekerek çocukluğuna ve eski 45’lik plâklara da selâm göndermiş.