“Zoraki Kral”, babasının ölümü ve ağabeyinin tahttan -mecburen- feragat etmesiyle, kısa sürede, “Üzerinde Güneş Batmayan İmparatorluk” tacını, hem de ikinci büyük savaşın yaklaştığı bir dönemde takmak zorunda kalan (1937) VI. George’un (1895 – 1952) önemli engeli olan kekemeliğinin, Avustralyalı bir üstat tarafından tedavi edilmesi süreci… Ve aslında bu sürecin dramatik bölümleri aracılığıyla, emperyalizmin tepe noktasındaki soylu erkin içine bir psikolojik bakış. Bugün demokrasinin seçkin üyesi olan ülkenin sınıfsal kodlarına ilişkin bir irdeleme. Lezzetli bir film: Hem metninin kıvrımları içinde dolaşmak, hem oyuncuların -fiziksel bukalemunlukları başta- karakterlerinin içine nüfuz edişlerini izlemek, hem de dönemi aynen canlandıran yapım ve kostüm tasarımlarına parmak ısırmak isteyen sinema âşıkları için.
“Yeşil Yaban Arısı”, bir radyo tiplemesi olarak başlayıp çizgi romana / televizyon dizisine dönüşen serüvenin, gazete sahibi genç zengin Britt Reid ile şoförü, yardımcısı, aslında ‘her şeyi’ olan Kato’nun, zeki sekreter Lenore’un yardımlarıyla, kentin kötü adamıyla bölge savcısının işbirliğini çökertmeleri bölümü… Süper kahraman kalıplarını kırıp insani zaaflara yer açan Michel Gondry’nin mizahi bakışının farklı kıldığı film. Bir reklâm için kullanılan ‘Matrix zamanı’nın babası olan yönetmenin, ilk kez karşımıza çıkan bir estetikle buluşturduğu dövüş sahnelerinin (Kato – Vision) etkisini 3D marifetiyle katladığı harika bir seyirlik. İsteyenler -şu sıralar pek yabancısı olduğumuz- gazetecilik ahlâkı üzerine düşünme fırsatı da bulabilirler.
“127 Saat”, Utah, Moab yakınlarında tamamıyla izole bir kanyonda sağ elini büyük kaya parçasına sıkıştırarak kapana kısılan genç dağcının, filme adını veren süre boyunca anılarının çıkageldiği sanrıları, seçimleri, bencillikleri, düşleri eşliğinde umutsuzca kurtulmaya çalışmasının gerçek hikâyesi. Dar bir alana sabitlenmiş karakterin içine düştüğü beyhudeliğin, bilinç ve giderek bilinçaltı çevresine ördüğü ‘tehlikelerin’ kusursuzca yansıtılmış görsel / işitsel karşılıkları, Danny Boyle (“Slumdog Millionaire”) damgalı. “Küçük bir öyküden sinemada ustalığın tanımına ulaşmak ne demektir” sorusunun seçkin bir örneği.
(16 Şubat 2011)
Ali Ulvi Uyanık