10. Uluslararası Gezici Filmmor Kadın Filmleri Festivali’nde 17 Mart 2011 Cumartesi günü Fransız Kültür Merkezi’nde Kaçış, Avrupa Avrupa, Agnes’in Plajları, Ailelerimiz ve Hayat, Memeler de Küçük Şeyler Gibi Başlar, Judith ve Tutkuyu Filme Almak adlı filmler gösteriliyor. Kim Longinotto ile Ziba Mir-Hosseini’nin birlikte yönettiği Kaçış, İran’ın Tahran kentinde yaşamlarını sürdüren ve evden kaçmış kızlardan oluşan bir grup üzerine güçlü ve dokunaklı bir belgesel. Festival gösterimleri ayrıca İstanbul Modern Sinema’da de sürdürülüyor. Sara Mazkiaran’ın yönettiği Toplayıcı, sevebilmek ve hissedebilmek için umutla gözyaşlarını arayan Sara’yı anlatıyor.
- Basın Bülteni
- Festival hakkında geniş bilgi için tıklayınız.
10. Uluslararası Gezici Filmmor Kadın Filmleri Festivali’nde 17 Mart Cumartesi yazısına devam et
Şair, romancı, senarist, gazeteci-yazar ve telif hakları konusunda mahkemelerde bilirkişi görevi yapan, sinema hukuku alanında Türkiye’nin sayılı uzmanlardan Av. Sabri Kuşkonmaz, Paradoks Film’in düzenlediği Türkiye’de Sinema Hukuku ve Telif Hakları seminerine konuşmacı olarak katılıyor.
tanınıyor. Ross’un 2003 yapımı umudun simgesi yarış atına adanmış “Seabiscuit-Zafer Yolu” da ülkemizde vizyona çıkmıştı. 
Nazilerin Yahudileri topladığı toplama kampları gibi kontrol altında tutuyor. Bu mıntıkalarda yaşayan halk yoksulluk ve açlıkla savaşıyor. Panem’in hükümdarı otokrat Coriolanus Snow. Yönetim, iç savaşın karanlık günleri unutulmaması için ölüm-kalım yarışları düzenliyor. 74. Geleneksel Açlık Oyunları için mıntıkalardan bir kız, bir oğlan olmak üzere 24 yarışmacı seçiliyor. Bu açlık oyunlarında sadece bir kişi hayatta kalıyor. O da Panem’in kendisine sunduğu zenginlikle hayatını bolluk içinde geçiriyor. Bu oyun televizyon için realiti şovu. Bu hayatta kalma şovlarına “survivor” deniliyor. 
da olduğu 24 genç insan hayatta kalabilmek için birbirlerini öldürmeye başlıyor ormanın derinliklerinde. İttifaklar da oluşuyor. Peeta, Katniss’e olan aşkını itiraf ediyor oyun başlamadan önce. Şova “katharsis” ve romantizm katmak için Seneca bunu kullanıyor. Bu şov televizyon ekranlarından kesintisiz de yayımlanıyor. Final geldiğinde hikâyenin bitmediğini anlıyorsunuz. Çünkü geride çok hikâye var. Görselliği zengin bu gerilim yüklü film, özellikle distopik bilimkurgudan hoşlananları mutlu edecek. Filmin devamı gelsin diyorsunuz. Filmde ve romanda, aslında göndermeler var. Roma İmparatorluğu, Antik Yunan, ABD’nin işgâlleri, bu işgâllerle halkların üstüne çöken yoksulluklar ve birçok şey. Filmdeki genç oyuncuların performansları da mükemmel. Üç ustanın, Woody Harrelson, Donald Sutherland ve Stanley Tucci’nin karşısında çok rahatlar. Fonda duyulan müzikler de iyi. İnsana gerilim duygusu yaşatabiliyor. 
Edebiyat – sinema ilişkisi ne zaman başladı… Günümüzde devam edecek ve gelecek yıllarda da. Edebiyat derin tarihinde, sinema düşüncesinin bile olmadığı günlerde, çok farklı örnekler verdi. Sinema ilk günlerinden başlayarak edebiyata başvurmaktan kendini alıkoymadı, koyamazdı da… Uzun yıllar sonra edebiyat -kolayına mı geldi- sinema tekniklerinden yararlanmaya çalıştı, hatta sinema için hazır (mış gibi duran) eserler vermeye başladı. Ülkemizde de ilk sinema filmi, bir edebiyat uyarlaması: Mehmet Rauf’un yazılmasının üzerinden altı yıl geçmesine rağmen seyirci karşısına çıkarılmamış bir oyunun uyarlaması: Pençe (Sedat Simavi / 1917). 
Sinemamızda yapılmış edebiyat uyarlamaları içinde, kaynak olan eserin sinemada yeniden üretilmesi (doğal olarak gerekli değişiklikleri içeren) örnekleri olduğu gibi 
Buraya kadar yazdıklarım, sona eren edebiyat uyarlamaları ile ilgili notlardı: Başlayıp devam eden bir edebiyat uyarlaması da Keşanlı Ali Destanı. Tiyatro tarihimizde bir epik tiyatro örneği olarak değerlendirilen oyun Gülriz Sururi – Engin Cezzar Tiyatrosu’nda oynandıktan sonra, yurt içinde birçok kez oynandığı gibi, yurt dışında yabancı tiyatrolarca da oynanmıştır. Bir oyun olarak TV uyarlamaları yapılmış, Atıf Yılmaz tarafından sinemaya da uyarlanmıştır. Aziz Nesin oyunun “epik olmadığını” söyleyerek “tipik kırsal bir oyun” (Birlikte Yaşadıklarım Birlikte Öldüklerim, s. 138, 5. basım) olduğunu yazıyor. Şimdilerde başlayan ve devam etmekte olan TV dizi-filminde oyunun öncesinden başlanmış ilerleyen bölümlerinde oyun içine girilmiştir. Olaylar genişletilmiş, yeni karakterler eklenmiştir, sonuç nereye varacaktır bilemiyorum. Ama televizyonca ele alındığı bir vakıadır. 
dizi yapılmış, yayınlanmaya başlamıştır. Hangi kanalda, hangi günler yayınlandığını bilmiyorum. (Bu marifet değil ama söylemek zorundayım.) Örik’e kişisel ilgim nedeni ile öyküyü tekrar okudum. Daha (yanılmıyorsam) henüz ilk bölüm yayınlanmış olmasına rağmen öyküden ayrılınmış [Ahmet Şükrü Efendi, ölmek üzere olan kardeşi Hüsnü’den gelen mektup üzerine hastaneye kendisi gider, oysa dizide oğlu Namık’ı gönderiyor. Her ikisi de (öyküde ve dizide) ölümden sonra ulaşabilirler. Hüsnü’nün kızı Muazzez öyküde ev sahiplerince “evlât” gibi bilinirken, dizide kirasını vermediği için, babasının da ölmesine rağmen evden dışarı atılan ve ev sahibi adam tarafından taciz edilmek istenirken, kadın tarafından da aşiftelikle suçlanır…], öyküde olmayan kişiler ilâve edilmiş [öyküde hiç olmayan, yeni cezaevinden çıkmış Muazzez’i tanıyan bir kişi, evden dışarı çıkmış (kaçmış!?) Muazzez’le karşılaşır -Muazzez hem tanır, hem tanımaz- ve Muazzez’in peşinden gelen Sait -Muazzez’ın amca oğlu- ile çatışır]… Birinci bölüm burada bitiyor, bakalım 68 sayfalık öyküyü nerelere kadar uzatabilecekler, ne değişiklikler yapacaklar, yapıyı nasıl bozacaklar… Sinema için ne ise de, televizyon için edebiyat – … ilişkilerine girişmemeye kararlı idim ama Nahit Sırrı Örik’e -bu vefat etmiş yazarımıza- saygı duyuyorum. Sonuç olarak şunu yazmak isterim ki Eve Düşen Yıldırım son derece güzel (başarılı) bir sinema eseri olmak için bütün özellikleri taşımaktadır. Yazık, filmi yerine dizisinin yapılması (kim nasıl yapacaktı?)… çok yazık. 
Senaryo yazmak isteyen, bir fikri, bir hikâyesi olan yazar adaylarına önce temel tasarım bilgisi sunan, sonra da hikâyelerini gelişitirmeleri için yol arkadaşlığı yapan Drama İstanbul, yeni dönem atölye çalışmalarını 07 Nisan 2012, Cumartesi günü başlatacak.
Türkan Şoray ve Safa Önal’ın da konuklar arasında bulunduğu 
Ömür Gedik’in hazırlayıp sunduğu sinema programı Kanal D Cinemania’da bu haftanın stüdyo konuğu 
Doğa Derneği uzmanları ve araştırmacı Ebru Işıklı sordu Hasankeyfliler yanıt verdi. Hasankeyfliler baraj hakkında ne düşünüyor? Taşınmak istiyorlar mı? Ne kadar gelirleri var? Onları nasıl bir gelecek bekliyor? Tüm bu sorulara Hasankeyflilerin yanıtı var… Uzman Ebru Işıklı’nın hazırladığı araştırma ile 357 ev ve işyerinde yüz yüze gerçekleştirilen görüşmeler sonucunda Hasankeyflilerin yaklaşık yüzde 70’inin, 11 bin yıllık geçmişe sahip Hasankeyf’i bırakarak DSİ köyüne gitmek istemediği ortaya çıktı. Hasankeyfliler, UNESCO Dünya Mirası listesine dahil olmak istiyor.
etmeyi düşünürken uzaklardan kurt ulumaları duyuyor. Sonra yeni görevine başlıyor Ottway. İşçileri taşıyan uçak düşüyor ve sadece birkaç insan hayatta kalıyor. Ama, ağır yaralanan Lewenden hayat mücadelesini kaybediyor. Hayatta kalan altı insanın önünde soğuk, açlık ve kurtlar var. Karanlığın içinde gözleri parlayan aç kurtlar, kendi evlerindeki bu yabancılara savaş açıyorlar. Bellekleri çok güçlü olan kurtlarda hiyerarşi var. Dişi ve erkek iki alfa kurdu sürüyü yönetiyorlar. İşte bir kabile gibi olan kurt sürüsüne ve zorlu hava koşullarına karşı bu insanlar kazanabilir mi?
kurtların zeki ve intikâmcı olduğu. Ağaçlara doğru yolculuklarında kurtlara tek tek av oluyorlar. Elbette açlık da var. Öldürdükleri kurdu yaktıkları ateşte pişirip yemek zorunda bile kalıyorlar. Ateş etrafında geriye kalan beş insan birbirlerine hikâyelerini de anlatıyorlar. Ottway, çocukken babasından hep şefkat beklemiş. İrlandalı olan sert baba sevgisini göstermeden veren babalardan. Yazdığı ve duvara astığı şiiri Ottway’in hayatını yönlendirmiş. Doğayı ve bu vahşi doğanın parçası olan kurtları yenmek, hayatta kalmak Tanrı’nın mucizesiyle olabilir miydi? Tanrı’ya ve dinlerine biraz uzak durmuş Ottway, siyah alfa kurdunu yenebilecek mi, diye düşünürken yönetmen seyircisini bir anda boşlukta bırakıveriyor ve hikâye bitiveriyor. Finalin açık uçlu olması bu 
Seyirci, kendi gerçeklik yorumuyla finalini zihninde yaratabilir belki de. Kar fırtınaları ve sıfırın altındaki anlar bilgisayar teknolojisiyle yaratılmış perdede. Buna “CGI” (Computer Generated Imagery) deniliyor. Yani, “Bilgisayarla Oluşturulmuş Görüntüler” anlamına geliyor. Ama, perdede gördüğünüz atmosfer o kadar gerçekçi ki. Sinema, bambaşka taraflara gidiyor artık. Fonda duyulan müzikler de gerilimli. 1969 doğumlu Kaliforniyalı yönetmen Joe Carnahan, 1983-87 yılları arasında süren “A Takımı” televizyon dizisinden aynı adla 2010 yapımı