Öteki Sinema’dan Ekşi Turşu Ödülleri

Kötü filmlerin blogu Öteki Sinema, son yıllarda nicelik olarak yükselen ama nitelik olarak iyiden iyiye sınıfta kalan Türk sinemasının en kötülerini seçmek ve onları sanal ortamda ödüllendirmek için 1. Geleneksel Ekşi Turşu – Kekremsi Bir Tat Ödülleri anketi başlattı. Türk sinemacılarını kaliteli işlere yönlendirmek adına düzenlenen ankete siz de katılabilir ve oy kullanabilirsiniz. Seçici jüride Ali Ulvi Uyanık, Sadi Çilingir, Alper Turgut ve Banu Bozdemir gibi sinema yazarlarının yanında pek çok Öteki Sinema yazarı ve okuru da yer aldı. 2010 yılının en kötü yerli filmlerini oylamak için tıklayınız.

  • Basın Bülteni
  • Web Sitesi
  • Görsele haberin devamından üzerine tıklayarak ulaşabilirsiniz.
    Öteki Sinema’dan Ekşi Turşu Ödülleri yazısına devam et
  • Qirej

    Yusuf Çetin’in yönettiği ve Yusuf Çetin, Zilan Odabaşı, Yalçın Dümer ile Eyüp Çalış’ın oynadığı Qirej, 04 Mart 2011’de Özen Film dağıtımıyla Ararat Film tarafından vizyona çıkarıldı.
    Qirej’de, ülkemizdeki Kürt sorununda önemli rol alan koruculuk sisteminin bölge halkına yaşattığı acılar anlatılıyor.
    Bilge Köyü’ndeki korucuların, çoğu kadın ve çocuktan oluşan 42 kişiyi katletmesi sonrası, koruculuk sisteminin kaldırılmasını isteyenlerin haklı olduklarına dikkat çeken film, sırtını devlete dayayıp halk üzerinde terör estiren koruculuk sisteminin kirli yönlerini gün yüzüne çıkarmayı amaçlıyor.

    Senaryo Değiştirten Güzeller

    Temmuz ayının ilk haftası çekimlerine başlanılacak olan Son 10 Dakika isimli sinema filminin ön çalışmalarına şimdiden başlandı. Yönetmenliğini Uğur Balkan’ın üstleneceği sinema filmi için teklif götürülen Almeda Abazi ve Damla Debre’den beklenmedik bir cevapla alındı. Almeda Abazi ve Damla Debre’nin senaryoyu çok beğendiklerini fakat oynayacakları karakterlerin sevişme sahneleri yüzünden projede yer alamayacaklarını söylediler. Bunun üzerine genç yönetmen Almeda Abazi ve Damla Debre’nin oynayacakları karakterlerin sevişme sahnelerini filmden kaldırıp başka sahneler ekleme kararı aldı.

  • Basın Bülteni
  • Film hakkında geniş bilgi için tıklayınız.
  • Yüksek çözünürlüklü fotoğraflara haberin devamından üzerlerine tıklayarak ulaşabilirsiniz.
    Senaryo Değiştirten Güzeller yazısına devam et
  • Deniz Seki’den Sözyaşlarım

    Deniz Seki’nin merakla beklenen 7. stüdyo albümü Sözyaşlarım müzikseverlerle buluşuyor. Prodüktörlüğünü Deniz Seki’nin yaptığı, yapımcığını Bülent Seyhan’ın üstlendiği Sözyaşlarım albümü Seyhan Müzik tarafından yayınlanacak. Genel koordinatörlüğünü Serdar Seki’nin, müzik danışmanlığını Murat Yeter’in üstlendiği Sözyaşlarım albümünde 12 şarkı yer alıyor. Tüm çalışmaları büyük bir titizlikle sürdürülen ve Deniz Seki’ye Türkiye’nin önde gelen müzisyenlerinin eşlik ettiği albümün görsel danışmanlığı da ünlü bir isim Nihat Odabaşı yapıyor. Deniz Seki, Kartal Tibet’in yönettiği Dünyayı Kurtaran Adamın Oğlu adlı filmde Gonca karakteriyle hayranlarının karşısına çıkmıştı.

  • Basın Bülteni
  • Yüksek çözünürlüklü fotoğrafa haberin devamından üzerine tıklayarak ulaşabilirsiniz.
    Deniz Seki’den Sözyaşlarım yazısına devam et
  • Bozkırın Ozanı: Cengiz Aytmatov Sinema Haftası

    Küçükçekmece Belediyesi tarafından düzenlenen Bozkırın Ozanı: Cengiz Aytmatov Sinema Haftası, 19 – 22 Şubat 2011 tarihleri arasında gerçekleştiriliyor. 10 Haziran 2008 yılında hayata veda eden, Kırgız kültürünü Sovyet edebiyatının başlıca motiflerinden biri haline getirerek evrenselleştiren usta yazar Cengiz Aytmatov, birçoğunun senaryolarını da bizzat yazdığı sekiz uyarlama eseriyle sinemaseverlerle buluşacak. Sinema haftasında iki sergi ve bir de panel yer alacak. Gösterilecek filmler Sovyet ve Kırgız sinemalarının unutulmaz yapımları arasında sayılıyor.

  • Basın Bülteni
  • Yüksek çözünürlüklü fotoğraflara haberin devamından üzerlerine tıklayarak ulaşabilirsiniz.
    Bozkırın Ozanı: Cengiz Aytmatov Sinema Haftası yazısına devam et
  • Black Swan: Aronofsky Usulü Kuğu Gölü Balesi

    Darren Aronofsky, “Requiem For a Dream”dan beri farklı arayışlar içerisinde olan bir yönetmen. Bilinen üslûpları bozarak kendine has yeni söylemler geliştirmeye çalışıyor. Fantastik sanılan ama aslında tamamen psikolojik temelli olan birçok gönderme yapıyor filmlerinde. Yönetmenin bizlere son hediyesi de: “Black Swan.” Üzerine bambaşka şekillerde tekrar tekrar düşünülebilecek bir film. Psikolojik okumalarının yanı sıra sosyolojik çıkarımları da olan; içinde vahşi bir aşkı da barındıran cinsten.

    Film, Kuğu Gölü Balesi’nin sahnelenme sürecinde hem beyaz hem de siyah kuğuyu sahnede canlandırması gereken Nina karakterine yoğunlaşıyor. Başlarda sadece bir hırs oyunu gibi gözüken süreç Nina’nın paranoyasına dönüşüyor. Aronofsky filmde yer yer gerçeği ve gerçeğe yakın görüntüleri biraraya getiriyor. Bunda da oldukça başarılı ki izleyicinin de aklı karışıyor. Paronayaklık, delilik ve tutku arasında gidip gelmeye varıyor her şey. “Reguiem for a Dream”de ve “Wrestler”da gördüğümüz bağımlılık temalı anlatım biçimi “Black Swan”da Nina karakteriyle daha da ön plâna çıkıyor. Siyahın ve beyazın net bir şekilde ayrımını koymanın derdinde ilerleyen film kişinin kendini keşfedebilme buhranına mahkûm oluyor. Aronofsky bu sancılı süreci artık fiziksel olarak da hissedebilmenin altını çiziyor. İçimizde varolan ama farkına varamadığımız özgür duygular bedenimizi delik deşik ederek ortaya çıkıyor. Aslında tıbbi bir vaka da söz konusu filmde. Paranoyaklık sınırında gezinen bir insanın kafasında kurduğu bir dünya var. Diğer insanların kendilerine zarar vermeye çalıştığını düşünüyor. Bu düşünce önce beynini kemiriyor, buna dayanamayan Nina da vücuduna zarar vermeye başlıyor. Tüm bunlar çevreyle olan çeşitli uyum sorunlarından da kaynaklanıyor aslında. Yönetmenin diğer filmlerinde de es geçilemeyecek aile unsuru bu filmde de yoğun bir etki unsuru.

    Nina, mükemmele yaklaşmaya çalışan bir insandır. Disiplinli olarak çalışır, sevgi dolu bir annesi vardır, hâlâ masumiyetinin gölgesinde büyütür umutlarını. Ama Nina’yı acıtan bir şeyler vardır. İşte aile unsuru tam da bu noktada altının deşilmesi gerektiği bir yerde karşımıza çıkıyor. Mükemmelliyetçi anne kızını da kendi gibi yetiştirirken onun bazı şeyleri daha da abartmasından rahatsız oluyor. Oysaki her şeyi yine o yaratmıştı. Ve şimdi önüne geçemeyeceği bir boyuta geliyor. Masumiyetin cinsel hazlara, farklılıklara kapalı olmakla bağdaştırıldığı bir dünyada Nina’nın hemcinslerine duyabileceği ilgi sadece acı çekmesine neden oluyor. Bale öğretmeninin kendisini keşfetmesi için uyguladığı yöntem; Nina’nın bastırdığı cinselliğini, şiddetini, yalan ve gerçek arasında yaşadığı bocalamayı daha da belirginleştiriyor. Sonunda da engel olamadığı şiddeti vücuduna saplanıyor.

    Filmin çok derinlerde bahse konu ettiğim cinsel kimliksizlik sorunsalı üzerinden anlatmaya çalıştığı bir süreç de var. Hayvansal dürtülerin içimizdeki dikenleri dışa taşıma konusunda bilinen en etkin yöntem olduğuna değiniliyor. Aile tarafından altan alta bastırılmış cinselliğin ne istediğine karar veremeyen ve farklı bağımlılıkları yücelterek kendine hedefler koymuş bir nesle zemin hazırladığına dikkat çekiyor. Mükemmeliyetçi ebeveynler farkında olmadan çocuklarının zihinlerine binbir türlü psikolojik travmayı kodluyorlar. Filmin bu şekilde okumasına zemin hazırlayan en büyük etkenlerin başında da yönetmenin diğer filmlerindeki açılımlar olduğunu es geçmemek gerekir.

    Uzun zamandan sonra Winona Ryder’ı da görmek güzeldi filmde. “Beettle Juice” filminin asi kızı şimdi zaman denilen hain düşmana yenik düşüyor. İşte tam da bu noktada vefasızlık üzerine bir takım demeçler de var. Winona Ryder’ın oynadığı karakter Nina’nın karşısında ayna görevi üstleniyor. Yıllar sonra mahkûm olma olasılığıyla yüz yüze olduğu terk edilme korkusuyla başbaşa kalıyor. Bir diğer söyleyişle de sonsuz mutluluk yoktur diye de algılanabilir. Hepsinden öte belki o da Nina’nın yaşadıklarına benzer bir ruh haline sahiptir. Keza günah çıkarmak için hastaneye gittiğinde kendi günahıyla yüzleşiyor. Soğuk olan mezenin de sadece intikam olmadığını anlıyoruz bu sahnede.

    Biraz da filmin görsel gücüne değinmek istiyorum. Öncelikle Çaykovski’nin etkileyici tınısı işitsel boyutta algımıza direkt işliyor. “Billy Elliot”dan beri bu melodiyi bir filmin içinde genel olarak bu kadar senkronize bir şekilde duyumsamamıştım. Öte yandan öyle bir açılış sekansına sahip ki film geri kalan sahnelerde de aslında neyle karşılaşacağımıza dair çok net ipuçları veriyor. Hırçın bir dans sahnesi bu. Rüya olduğunu tahmin etmek de zor olmuyor. Sürpriz yapmıyor Aronofsky bize çünkü derdi de hiçbir zaman bu olmamıştı. Film, Nina’nın bilinçaltını en saf haliyle yansıtan bu dans sahnesiyle açılıyor. Ve film boyunca dans ve dövüş birarada ilerliyor. Tutkuyla bir işe sarılmanın hastalık boyutunda tüm bünyemizi nasıl sarmaladığını, başka bir şeyi düşünmenin nasıl imkânsızlaştığını ve tüm bunların da bize nasıl bir bağımlılık yüklediğini Nina’nın vücudunda fark edebiliyoruz. Takdire şayan oyunculuğuyla kesinlikle Natalie Portman’sız düşünülemeyecek bir filme imza atmış Aronofsky. Öyle ki film, çok ciddi bir çalışma sürecinde bu hale kavuşmuş olsa gerek. Eni konu bale yapmayı öğrenmiş ve içindeki gerçek siyah kuğuyu da ortaya çıkartmış genç oyuncu. Aronofsky cephesinden baktığımız zaman ise tamamen Natalie Portman düşünülerek yazılmış bir senaryo izlenimi veriyor. Bu yıl Oscar ödüllerinde banko olarak ismi geçen Portman kuşkusuz heykele de uzanacak. Uzanması da gerekiyor.

    Kuşkusuz birçok ödüle uzanacak olan “Black Swan” bana izlemiş olduğum birçok filmi de hatırlatan ama kendine has yolu olan bir film. Örneğin “Mullholland Drive” filminde yaşanan paronaya sorunu, hayalle gerçeğin içiçe geçmesi ve kaçınılmaz sonu itibariyle aklıma takılan bir çağrışım yaptı. Ayrıca Alan Parker’ın 1984 yapımı “Birdy” isimli filminden de bahsetmek istiyorum. “Birdy”de Vietnam savaşına katılmış ve kendini kuş zanneden, uçabildiğini düşünen bir adamın öyküsü anlatılıyordu. Film, savaş psikolojisi adına başarılı bir çözümleme oluşturmuştu. Özgürlüğünü, savaşın yıkıcı psikolojisi sayesinde bulan bir adamın bunu delilikle keşfedişinin öyküsü. Bu filmde sosyolojik bir etki vardı karakterin yaşadıklarının üzerinde. “Black Swan” ise tamamen psikolojik yansıması daha fazla olan bir film. Ayrıca “Kosmos”da da deliliğin bireyi ne derece özgür kıldığını düşünmüştüm. Bu düşünce uçmak eylemini bile gerçekmiş gibi algılamaya yardımcı olmuştu. Nina ise delirmekten öte bir paronayanın içinde. Uçabilmesi için bir şeyleri öldürmesi gerekiyor. Belki aklıma gelen bu filmler bağlantısı sadece benim algıma yansıttıkları yüzündendir. Ya da yıllar yılı aslında dönüp dolaşıp aynı sancıları çekiyor oluşumuzdandır.

    Yönetmen: Darren Aronofsky
    Oyuncular: Natalie Portman, Mila Kunis, Winona Ryder, Vincent Cassel
    Senaryo: Mark Heyman, Andres Heinz
    Yapım: 2010, ABD, Renkli

    (22 Şubat 2011)

    Görkem Akgün

    http://gorkeminsinemadefteri.blogspot.com/

    The Amazing Spider Man, 03 Temmuz 2012’de Gösterimde

    Columbia Pictures’ın bugün yaptığı açıklamaya göre yeni Örümcek Adam filminin ismi The Amazing Spider Man olarak belirendi. Stüdyo, aynı zamanda bu filmde Örümcek Adam karakterini canlandıran Andrew Garfield’ı ilk kez ünlü kostümün tamamı içinde gösteren bir fotoğraf da yayınladı. Şu anda yapım aşamasında olan ve tamamı 3 boyutlu olarak çekilen The Amazing Spider Man, 03 Temmuz 2012’den itibaren tüm dünyada vizyona girecek. Marc Webb’in yönettiği filmin başrollerinde Andrew Garfield, Emma Stone, Rhys Ifans, Denis Leary, Campbell Scott, Irrfan Khan, Martin Sheen ve Sally Field yer alıyor.

  • Basın Bülteni
  • Film hakkında geniş bilgi için tıklayınız.
  • SİYAD – Sinema Yazarları Derneği’nin Yeni Üyeleri

    SİYAD – Sinema Yazarları Derneği üç yeni üyesine merhaba dedi. Zeynep Dadak, Evrim Kaya ve Yeşim Burul Seven derneğin yeni üyeleri oldu. Bu son üyeliklerle birlikte SİYAD – Sinema Yazarları Derneği’nin üye sayısı 90’a ulaştı. SİYAD – Sinema Yazarları Derneği üyelik başvurularını yılda üç kez, Nisan, Ağustos ve Aralık dönemlerinde değerlendiriyor ve müracaat eden adaylara başvuru sonuçlarını bildiriyor. SİYAD – Sinema Yazarları Derneği’nin yeni üyelerini tebrik eder, başarılarının devamını dileriz.

  • Web Sitesi
  • İstila (Yönetmen: Gareth Edwards)

    Gareth Edwards’ın yönettiği ve Whitney Able ile Scoot McNairy’nin oynadığı İstila (Monsters), 22 Nisan 2011’de Özen Film dağıtımıyla Özen Film tarafından vizyona çıkarıldı.
    NASA güneş sisteminde uzaylılar olduğuna dair ipuçları elde eder. Uzaya gönderilen bir uydu, dünyaya dönerken Orta Amerika’ya düşer. Aracın düştüğü Meksika sınırında yeni yaşam formları görünmeye başlayınca bölge karantinaya alınır. Bir turist olan Sam Wynden, bölgeden geçerek Amerika’ya ulaşmak istemektedir. Kendisine eşlik etmesini teklif ettiği fotoğrafçı Andrew Kaulder’la birlikte yola çıkarlar.

    İstila (Yönetmen: Gareth Edwards) yazısına devam et

    İstanbul Bilgi Üniversitesi, Bilgi Eğitim’de Yeni Bir Program: Performing ARTS Workshop

    İstanbul Bilgi Üniversitesi Bilgi Eğitim önemli bir programı daha hayata geçiriyor. Performing ARTS Workshop başlığı altında gerçekleştirilecek olan program çerçevesinde dünyaca ünlü pek çok oyuncu koçu, yönetmen, yazar workshop’lar düzenleyecek. Merve Taşkan’ın koordinatörlüğünde düzenlenen Performing Arts Workshop’un ilk workshop’u 25 – 27 Şubat ile 02 – 05 Mart tarihleri arasında gerçekleştirilecek ve Barbara Poitier tarafından yürütülecek. Actors Studio’nun yönetim kurulu üyesi olan Poitier aynı zamanda Actors Studio’nun Yazarlar – Yönetmenler Birimi’nin de kurucusu.

  • Basın Bülteni
  • Yüksek çözünürlüklü fotoğraflara haberin devamından üzerlerine tıklayarak ulaşabilirsiniz.
    İstanbul Bilgi Üniversitesi, Bilgi Eğitim’de Yeni Bir Program: Performing ARTS Workshop yazısına devam et