“The Incredible Hulk”da, öfkesinin panzehirini arayan bilim insanının, giriş bölümünü kapsayan ve küçük bir “The Bourne Ultimatum” heyecanı yaşatan Rio serüvenini çok sevdiğimizi, dakikalar ilerleyip film ‘teenager’ seyirci seviyesine indikçe bu heyecanın yok olduğunu söylersek anlarsınız: Yeşil kahramanın sadık okurları için, sadık bir aksiyon yalnızca!
“Sınır(da)”, şiddeti içselleştirmiş, şu sapkın ve berbat dünyada, deli ailelerden birinin eline kasaplık hayvan gibi düşen genç insanları vahşetin “EVEREST”ine çıkarırken, çok ama çok gerdiği seyircinin kafasına da şu soruyu çengel gibi saplıyor: Hangisinin, faşist katillerin mi yoksa faşizan devletin mi elinde daha acısız can verirsiniz?
“Mistik Olay” bir kez daha uyarıyor ki, dünyanın gidişatı kötü ve insanoğlu doğanın savunma mekanizmalarını harekete geçirerek “kendi kendini imha” edebilir: Etkili bir sinema (örneğin, girişteki ölümler), bilimsel bilgiye dayanan bir sağlamlık, inandırıcı oyunculuklar ve tabii son sığınak sevgiye olan güven; tam bir olgunluk dönemi yapıtı.
“İkinci Nefes”, bir gangster trajedisinin tüm ahlaki kodlarının izini sürmek ve sertliği / acımasızlığı, suç-suçlu-polis üçgeni içindeki oyunları gerçek bir ‘kara film’ tadında izlemek isteyenlere: Uyaralım, sık rastlayamayacağınız türden sinema ustalıkları içeriyor.
(10 Haziran 2008)
Ali Ulvi Uyanık