‘Yaseminin yanında yatan bir taş / Taşın altında bir hazine / Yolda duruyor baba / Aydınlık, aydınlık bir gün / Filiz vermiş akkavak ağacı / Çiçek açmış okka gülleri / Ve körpe ıslak çimen / Bir daha olmadım, öylesine mutlu / Mümkün değil geri dönmek, anlatılamaz / Nasıl mutluluk doluydu, o cennet bahçesi’ / Tarkovski sinemasının özüne ve diline çok yakışan bir üslûpla bizzat aynı adı taşıyan yönetmenin oğlunun çektiği, oğuldan babaya … Devamı…»