Bir Belgesel, Bir Gazeteci, Çay ve Simit etkinliği, Balkanlardan çarpıcı bir belgesel, Arnavut Usulü Boşanma ile devam ediyor. Bulgar yönetmen Adela Peeva imzalı belgesel, etkinlik kapsamında 30 Kasım 2011 Çarşamba akşamı Beşiktaş Belediyesi Levent Kültür Merkezi’nde izlenecek. Filmde izleyiciyi sınırlararası bir yolculuğa çıkaran Peeva, II. Dünya Savaşı sonrasında Arnavutluk erkeklerinin Polonyalı, Rus veya Çek kadınlarla yaptıkları evliliklerin trajik öyküsüne odaklanıyor. 20. yüzyıl Avrupa’sının en uzun süreli diktatörü olan Enver Hoca’nın Komünist rejimi tarafından zorla parçalanan ailelerin hikâyesi anlatılıyor.
Arnavut Usulü Boşanma yazısına devam et
Ön hazırlıkları 3 yıl süren ve uluslararası bir ekiple çekilen 
Yüksel Aksu’nun yazıp yönettiği, “gülmekten eşek depmişe döndüren” organik Anadolu komedisi 
Universal Channel, 27 Kasım Pazar gecesini 4 Oscar ödüllü yönetmen Clint Eastwood’a ayırıyor ve Eastwood’un oyunculuğunun ve yönetmenliğinin en ince yönlerini çok iyi yansıtan, Madison Köprüsü ile Uzay Kovboyları filmlerini gösteriyor. Clint Eastwood’un yönetmenlik kariyerinde çok önemli bir yeri olan Madison Köprüsü, orta yaşlı bir çiftin aşk hikâyesini romantik bir dille anlatıyor. Clint Eastwood’un senaristliğini ve yönetmenliğini üstlendiği filmde, Oscar ödüllü Meryl Streep başrolde karşımıza çıkıyor. 1960’larda geçen film, fotoğrafçı Robert’ın bir ev hanımı olan Francesca ile geçirdiği 4 günü anlatıyor. 
üzerine (yeni) karısı çıkıp bakacak olur -seslerden anladığımız kadarı ile- Celal Tan karısına saldırır, -herhalde- boynuna sarılır, başını duvara vurur, yere yatırır, boğazına sarılır, boğar… Kapalı kapı aralanır, sesleri duyan aile Celal Tan’ı karısının boğazına sarılmış olarak görür. (Karanlıktadırlar). Celal Tan, onları göremez (aydınlıktadır) ama orada olduklarını bilir. Tekerlekli sandalyedeki annesi, kızı, oğlu, (kızından) torunu… Sonra çıkıp gider ve AHUD’da (?!) 35 yıllık arkadaşı, emekli anayasa profesörü, pankreas kanseri, -doktorların “üç ay ömrün kaldı” dediklerinin üzerinden iki ay geçmiş- sancılarını kendine morfin yaparak dindiren arkadaşından, karısını “öldürdüğünü” söyleyerek, suçu üstlenmesini ister. 
Bizim zamanımızda da öğrencisi ile evlenen profesörler vardı. Yani Celal Tan gibi kızı yaşındaki kızlarla evlenenler… Ama Ünlü’nün filmine konu aldığı Celal Tan ailesi fertlerinin -hepsinin- tümünün durumu ilginç… Kızı Jülide’nin sevgilisi kim? opera şarkıcısı (besteci!) Ozan mı? Yoksa komiser Hüseyin mi? Celal Tan, öldürdüğü karısını (Özge) kiminle öpüşürken gördü? Uzun saçlı (Celal Tan öyle görüyor), peruk takan operacı Ozan ile ise -ki öyle değil- karısının mektuplaştığı AHUD’da solistlik yapan Okan’ın saçları niye kısa? (En azından uzun saçlı denmeyecek durumda)… 
Anne Kâmuran, birlikte kaçacakları Nida Bey’in ölümünü televizyonda gördükten sonra tekerlekli sandalyesi ile balkona gidip, tekerlekli sandalyesinden kalkarak, balkonun korkuluklarına tırmanıp aşağı atlaması… Ve tüm ailenin bunu seyretmesi… Anne Kâmuran’ın kumanda aleti elinde devamlı televizyon seyretmesi gibi…?
Seymen Aydın, çekimlerine yeni başlanan Mass Medya Lütfi Kara’nın yapımcılığını üstlendiği, Hakan Kurşun’un yönetmenliğini yaptığı 
Ülkemizde 16 Aralık 2011′de vizyona girecek olan 
27 Kasım 2011 Pazar sabahı Viyana Filmcasino’da Kultur Horizonte Derneği tarafından bütün geliri Van depremine verilecek olan Film Kahvaltısı adında bir kültürel etkinlik düzenleniyor. Yönetmenler Petra Holzer ve Ethem Özgüven’in birlikte ürettikleri üç belgesel film, kahvaltı sonrası gösterilecek. Bergama’daki siyanürlü altın hikâyesini anlatan Alethea, Tuzla tersanelerindeki çalışma koşullarının yol açtığı işçi ölümlerini anlatan 
de önemli bir karakterine dönüşüyor hikâye geliştikçe. Babası öldükten sonra ayyaş amcası Claude’un himayesine giren Hugo, amcası ortadan birdenbire kaybolunca tren garının saatlerini tek başına ayarlıyor. Robotu tamir edebilmek için de parçalara ihtiyacı var. O da kendine gerekli parçaları gardaki yaşlı oyuncakçının dükkânından aşırıyor. Yaşlı adam her şeyin farkında. Seyirci, çok geçmeden o yaşlı adamın sinemanın ilk dahilerinden Georges Méliès (1861-1938) olduğunu öğreniyor. Méliès, Hugo’nun defterini alıyor. Hugo defteri geri alabilmek için Méliès’i evine kadar izliyor. Hiç arkadaşı olmayan Hugo’nun arkadaşı Méliès’in vaftiz kızı Isabelle oluyor. Méliès’in sinemayı yasakladığı Isabelle, kitapların dışındaki maceraları da yaşamayı hayal ediyor. Hugo, ona macera dolu bir sinema macerası yaşatıyor salona kaçak girerek. Sinemada ünlü komedyen Harold Lloyd’un saatin yelkovanına asılı kaldığı 1923 yapımı “Safety Last!” filmi gösteriliyor. Hugo da filmin finaline doğru aynı duyguları yaşıyor despot müfettiş Gustav’dan kaçarken. Scorsese, Lumiere kardeşlerin 28 Aralık 1895 yılında Paris’te gösterdikleri “L’Arrivee d’un Train a La Ciotat-Trenin Gara Girişi”ne de selâm gönderiyor. Scorsese, bu anı öylesine göstermiyor elbette. Lumiere kardeşler bu gösteriye Méliès’i de davet etmişler zamanında. Scorsese’nin filminden yansıyan tüm sessiz klâsikleri üç boyutlu olarak görüyorsunuz perdede. 
üstat bulmuştu. Sinemaya küskün Méliès, hayatının kadını ve eski oyuncularından Jeanne’la evlenmiş, mutsuzluk içinde yaşayan bir ihtiyar. Gardaki oyuncakçı dükkânını da filmlerini satarak kurmuş. Hugo ve Isabelle, “Sinema Akademisi Kütüphanesi”nde sinema tarihçisi Rene Tabard’la tanışıyorlar. Tabard, Méliès’in öldüğünü sanıyor ama çocuklar onu Méliès’e götürüyorlar. O andan itibaren Méliès’e ve sinemaya bir “hommage”, yani “saygı sunuşu” başlıyor. Méliès’in Jules Verne’den uyarladığı 1907 yapımı “20.000 Lieues Sous les Mers-Denizler Altında 20.000 Fersah” filminin setinden de anlar yaşıyor perdeye. Méliès filmlerini kurduğu Star Film’in stüdyolarında çekti hep. Elbette Scorsese’nin bu filminde küçük küçük hikâyeler de yansıyor perdeye. Garın, savaşta ayağından yaralanmış duygusuz polis müfettişi Gustav’ın, güler yüzlü çiçekçi kız Lisette en büyük aşkı. Ona nasıl ulaşacağını bilemiyor Gustav. Madam Emilie, aşk için destek oluyor Gustav’a. Elbette çörekçi Frick de Madam Emilie’ye tutkun. Isabelle’in vaftiz annesi Jeanne da hikâyeye anlam katıyor, hem de nasıl!..
Scorsese, 1930’lardaki Paris’ten de görüntüleri yansıtıyor filminde. Asıl büyüleyense kamera. Hugo’nun yaşadığı yerde Hugo’yu takip eden bu kamera dar geçitlerden ve merdivenlerden süzülüyor adeta. Büyük kameraman Robert Richardson, görsel anlamda öğretici fotoğraflar oluşturmuş. Elbette fonda duyulan senfonik müzikler de etkiliyor. Tüm oyuncu performanslarına övgü gönderirken Méliès’e ruh katan Ben Kigsley, Hugo olan Asa Butterfield ve Isabelle’in hayat dolu coşkusunu perdeden gönderen Chloë Grace Moretz bu filmin her şeyi. İnternette ünlenmiş Sacha Baron Cohen, Gustav kompozisyonuyla kendini gerçekten aşmış. Scorsese’nin sinemaya tüm aşkını yansıttığı bu filmin Oscarlara aday olma ihtimali var. Bu özel filmi kendinize armağan edin. 
Kısa filmcilerin heyecanla beklediği Kristal Klaket Kısa Film Yarışması, 5. kez genç yönetmenleri ve sinemacıları bir araya getiriyor. T. C. Kültür ve Turizm Bakanlığı ve İBB Kültür A.Ş. tarafından desteklenen Kristal Klaket’in son başvuru tarihi 20 Ocak 2012 Cuma olarak belirlendi. Başvurular