Sadi Bey, ikinci baharının birkaç yaz mevsimini Kınalıada’nın İstanbul’a bakan yüzündeki caddede bulunan bir binada geçirdi. Caddedeki binaların 1 ve 2. katlarında oturan vatandaşların bazıları, denizi daha iyi görek deye kamuya ait arazilerde bulunan ağaçların dallarını vahşi bir şekilde kırdılar. O manzaradan bir fayda gelir mi ben bilemem, ama yaptıkları Sadi Bey’in “Ağaçları” köşesinin onlara ithaf edilmesine sebep oldu. Her iki cihanda Cenab-ı Allah muratlarına erdire veya erdiremeye.
Çağan Irmak Yazıyor: Bir Ormana Ağıt
Hepsi Birarada
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N
O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z