“Harry Potter ve Melez Prens” üzerine bir yorum

1. Hani bazı şirket grafikleri vardır ya yükselişe geçerken ok yavaş yavaş yukarılara yol alır. Bu iyiye işarettir. Harry Potter serisi için bu benzetme tam tersi durumda. Dibe vurmuş halde. Şu anda öyle bir durumdaki ne sinema seyircilerini ne de uyarlandığı serinin hayranlarını memnun edebilecek seviyede. Bir efsanenin çöküşüne tanık oluyoruz. Modern çağın en iyi serilerinden birinin geldiği şu nokta beni bile üzüyor açıkçası. Ne zaman ki David Yates yönetmenliğe getirildi o zamanlar bu seriden umudumu kestiğimi yazmıştım. Tabii çıkmayan candan ümit kesilmezmiş derler…

   Ha gayret bir film daha sınayalım dedik ama Yates eline aldığı ilk filmden çok, hem de çok daha kötü bir film ortaya çıkararak beni haklı çıkardı. Ama keşke haksız çıksaydım… Çünkü karşımızda yıldızlı bir paket kağıdına sarılmış içi boş bir film durmakta. Senaryonun yerinde yeller esiyor. Öbek öbek boşluklar arasından hikâyeyi çıkarabilirsen çıkar.

   En başından ele alalım, Melez Prens kitabını serinin içinde benim için en iyi kitap yapan sahne, Narcissa ve Severus arasındaki yemin sahnesi yerine Yates kitapta bir cümlede bahsi geçen, şahsen beni hiç de ilgilendirmeyen köprü saldırısı gibi bir detayı alıp salt aksiyon olsun diye perdeye taşıyacağına Bella ve Severus arasındaki o incecik çizgide gerçekleşen, asaların değil zekânın konuştuğu sahne özenle çekilip baş üstü edilmeliydi. Öyle kritik bir sahnedir ki Severus Snape gibi bir karakteri bu sahne sayesinde çok daha iyi tanırız. Ne kadar gözü pek olduğunu, hem bir çocuğu korurken hem de görevine sonuna dek sadık kalışını, Bella gibi sağ kolu kandırırken sol kolda olduğu yeri sağlamlaştırışını izlemek kadar zevkli birşey olamazdı. Sırf bu sahneyi katlettiği, Alan Rickman gibi bir mücevherden yararlanamadığı için bile Yates’i dağlara taşlara vurmak gerek.

   Sonra Dumbledore’un elinin neden o halde olduğu konusunda bir tek açıklama bile yok. Sırf Luna’ya rol vermek için Harry’i trende iyileştiren Tonks değil. Tonks tarafından geri götürüldüğünde 7. film için kritik öneme sahip olacak bir durum olan Patronuslar hakkında Severus’la gerçekleştirmesi gereken konuşma yok. Arrhhhggg!! Hatta bu filmin sonunda gerçekleşmesi gereken o güzel ilân-ı aşk sahnesi tamamen silinip gitmiş, zaten birlikte görünüyorlar. Hatta görünen o ki Remus ilişkilerini kabûllenmiş bile… Desenize yedinci filme birşey kalmadı.

   Beklenen Ginny/Harry öpüşmesi o kadar yavan ki insan gülmeden edemiyor. Nerede Ginny’nin alevleri, ateşi, Harry’nin iç çekişmeleri, Ron’a karşı duyduğu vicdan azabı ve duygularına yenilmesi… Greyback desen öyle birkaç sahnede görünüyor seyirci bu da kim demekten öte gidemiyor, adam hırlayıp yok oluyor ne bir tanıtım ne birşey. Bill’in olmaması zaten kayıp bir de bu olunca hepten savsak bir durum ortaya çıkıyor. Tom Riddle geçmişlerinde büyük eksiklikler vardır. Çok önemli ip uçları es geçilmişti. Ayrıca finalde Severus’un “It’s Over”ı her nedense makaslanmıştı hayret ettim yani.

   Şimdi de filmdeki iyi bulduğum birkaç durumu sayayım,

   Draco Malfoy rolündeki Tom Felton’un bu kısır senaryoya rağmen elinden geleni yapması, Ron’un kitaptaki sivrilmesinin iyi anlatılmış olması, Dumbledore ve Harry’nin mağara yolculuğunun tatmin edici düzeyde gerçekleşmiş olması, Slughorn rolündeki Jim Broadbent’in rolü hakkıyla canlandırması veeee elbette Severus Snape tarafından atılan bir Avada Kedavra’ya şahit olmanın zevki… Hele de bence kitaplarda çok tartışılan o “Lütfen” filmde bu iki harika oyuncu arasında o kadar harika canlandırılmıştı ki sadece mimikler ve bakışlar, ses tonu konuşuyordu. Ahh Severus diyorum sen ne büyük bir adamsın! Senin kıymetini bilmeyen Rowling utansın!

   Sonuç olarak iyi şeylere baktım da verebileceğim en yüksek not 10/5

   Neden? David Yates elindeki harika bir kaynağı bozuk para gibi harcadığı için… Severus’a ait olması gereken bir filmi gençlik zımbırtılarıyla doldurup hayat verecek bütün güzellikleri çıkarıp attığı için…

   SPOİLER

Yorumlar kapalı.