Geceler Bizim (We are the Night)
Yönetmen: Dennis Gansel
Roman: Wolfgang Hohlbein
Senaryo: Jan Berger-Dennis Gansel
Müzik: Heiko Maile
Görüntü: Torsten Breuer
Oyuncular: Karoline Herfurt (Lena), Nina Hoss (Louise), Jennifer Ulrich (Charlotte), Anna Fischer (Nora), Max Riemelt (Tom)
Yapım: Constantin Film-Rat Pack (2010)
Yönetmen Dennis Gansel’in Wolfgang Hohlbein’ın romanından sinemaya uyarladığı “Geceler Bizim”, Alman sinemasının korku geleneği kıyılarında dolaşan, ama fazla korkutamayan bir film.
Alman yönetmen Dennis Gansel’in 2010 yapımı “We are the Night – Geceler Bizim”, dişi vampirlerle Berlin’in gecelerinde korku salıyor. Vampirlerin lideri Louise, gözlerinden etkilendiği kızları ısırıkla vampir yapıyor. Yüzyıllardır hayatta olan Louise, sessiz sinemanın yıldızı Charlotte’u, Fritz Lang ustanın Lüksemburglu yazar Norbert Jacques’ın kurgusal romanından uyarladığı 1922 yapımı “dışavurumcu” filmi “Dr. Mabuse: Der Spieler – Dr. Mabuse: Kumarbaz”ın galasında ısırmış. Tuhaf Nora da ekibe katılmış sonra. Lena, Louise’in ilgisini çekmeden önce hikâyeye dahil oluyor. Lena, yoksulluklar içinde hayatta kalma savaşı veriyor gri Berlin’de. Alkolik annesiyle bir döküntü bir evde yaşıyor Lena. Soğuk Berlin’de aylak aylak etrafa bakarken, ATM’den para çeken birini gözüne 
kestiriyor. Adama yaklaşan yankesici Lena, adamın cüzdanını götürürken polisin de operasyonunu mahvediyor. Cüzdanını götürdüğü adam Rus mafyasından bir muhabbet tellalı. Polis Tom, Lena’nın peşine düşüyor ve kovalamaca sonunda bir aşk başlıyor alttan alta. Lena’yı oynayan 1984’te, duvarların henüz yıkılmadığı Doğu Berlin’de doğan Karoline Herfurt, Juliette Binoche’un gençlik hallerini yansıtıyor sanki. Yeni keşfimiz Karoline Herfurt’u yönetmen Dennis Gansel 2001 yılında keşfetmiş ve “Mädchen, Mädchen – Kızlar Kızlar” filminde oynatmıştı. Herfurt’un canlandırdığı karakterin adı da yine Lena’ydı. Bu güzel oyuncu Almanya’daki yönetmenlerimizden Buket Alakuş’un 2005 yapımı “Eine Andere Liga – Başka Bir Lig” filminde Hayat karakterinde oynadı. Onunla tanışmamız ancak Tom Tykwer’in 2006 yapımı “Perfume: The Story of a Murderer – Koku: Bir Katilin Hikâyesi” filminde kıpkızıl saçlı “erikçi kız”la oldu. Güzel Herfurt, Stephen Daldry’nin 2008 yapımı “The Reader – Okuyucu” filmindeki Marthe karakterinden de hatırlayabilirsiniz.
Geceler onların…
Filmin hikâyesi basit ve kıskançlık üzerine gelişiyor. Louise, Lena’yı boynundan ısırarak kendi yanlarına almalarından sonra, hikâye derinleşiyor. Erkek vampirler, Louise’in dediğine göre açgözlülüklerinden ve şamatalarından dolayı nesilleri tükenmiş. Dişi vampirler, ölümlü dünyalılarla sevişebiliyorlar. Bu yüzden fazla kayıpları yok. Bu vampirler yaşamasını da biliyorlar ve hayatın zevkini çıkarıyorlar beyazperdede. Louise, güzel Lena’ya sırılsıklam aşık oluyor. Lena da polis Tom’a aşık, yeni hayatına ve kan içmeye alışırken. Louise, bu aşkın farkında ve kıskançlık yaşıyor. Finalde ihtiras yeniliyor ve gerçek aşk kazanıyor güzel Berlin’de. Yönetmen, yoğun olarak gece çekimleri yapsa da Berlin’in güzelliği filme çok şey katıyor. Filmin, disko tadı veren kaotik müziklerini bir tarafa koyunca fonda yer yer iyi müzikler de duyuluyor. Filmdeki önemli handikaplardan biri, filmin İngilizce konuşması. Bu durum oyuncuların performansını bir hayli düşürmüş. Film, Alman korku-gerilim romanları yazarı Wolfgang Hohlbein’ın “Wir sind die Nacht” (Biz Gece Varız) romanından uyarlanmış ama romanın filmden iyi olduğu söyleniyor. Yönetmen Gansel, 1973’te Hannover’de doğdu. Yönetmenin 2008 yapımı “Die Welle – Tehlikeli Oyun” filmi, mayıs 2008’de ülkemizde vizyona çıkmıştı. Yönetmenin, 2004 yapımı “Napola: Elite für den Führer – Napola: Çöküşten Önce” filmi de biliniyor. Bu iki filminin de iyi olduğunu belirtmeliyiz ve arşivlerde de bulunmalı.
(11 Haziran 2011)
Ali Erden
Digital Film Academy’de Özay Fecht’in eğitmenliğinde 20 Haziran’da başlayacak olan Oyunculuk Workshopu’nda New York Actors Studio’nun ve Tom Cruise, Nicole Kidman, Jennifer Lopez gibi isimlere koç’luk yapan Susan Batson’ın tekniği ile çalışılacak.
kavgası, yoksulluk, beslenme, aile vb. Bu mizah anlayışı, kinayeli, çekingen ve tasvirci. Leigh ve diğer bazı Yahudi yönetmenlerde buna benzer mizahi yaklaşımlar görebilmeniz muhtemel. Leigh filmlerinde, Thatcher döneminde hayatları enkaza dönüşmüş insanların hikâyelerini bulursunuz yoğunlukla. Vahşi kapitalizmin bir mengene gibi sıktığı insanların trajedileri vardır bu sinemada. Onun filmlerinde, bu ekonomik zorluklar içinde, insanın yabancılaşmasını ve iletişimsizliğini de bulursunuz. Bireyin tuhaf kasveti yansıyor bu ustanın filmlerinde. 
Mary, sanki Leigh’in bir önceki filmi 2008 yapımı 
gösterilmişti. 
FİLM-SAN, Film Sanayii ve Tüm Sanatçıları Güçlendirme Vakfı, Yeşilçamı Hatırlama yemeği veriyor.
Ayvalık Belgesel Film Şenliği Yayınları sinema kitaplarının tanıtım bültenleri ve kapak fotoğraflarına haberin devamından üzerlerine tıklayarak ulaşabilirsiniz. 
Modern teknolojinin nimetlerinden yararlanılarak çekilecek olan 
Susuzluk, açlık ve acıyla gerçekçi halüsinasyonlar da görüyor. Bir kadın, sürekli bu sıkıntılı anlarında görünüp kayboluyor. Kadını, kendisine su ve yiyecek verirken hayal ediyor adam. Bundan sonra zihninin karanlık noktalarına yavaş yavaş ışık çakmaya başlıyor. Kesik kesik anlar ışık gibi parlayıp sönüyor. Arabanın radyosundan bir soygun haberi olduğunu da dinliyor adam. Arabanın markası, rengi ve arabanın içindeki soyguncuların isimleri spikerin anlattıklarıyla uyuşuyor. Acaba, kendisi de bu banka soygununa katılmış mıdır? Arabanın içinde birkaç gün geçiren adam, arabanın torpido gözünde bir tabanca buluyor. Sonra, arabadan çıkmayı başarıyor. Ama, ayağı kırık olduğu için her şey yavaş ilerliyor. Bu arada ormanda bir köpekle de yoldaşlık yapıyor adam. Kanada’nın son vahşi doğası bu ormanda puma da var. Puma, arabayı süren soyguncunun cesedini yemeye çabalıyor. Adam, acılar içinde ormanda tepeye tırmandıkça belleğine başka görüntüler de düşüyor ve gerçekliğe ulaşıyor orman bekçisi (Jacob Blair) kendisini bulduğunda. Bu bir gerilim filmi olduğu için seyircinin kendisi keşfetmeli karanlıkta olan yerleri. 
Yönetmen Greenspan, neredeyse tek kişilik bu gerilim filminde, her şeyi karakterinin gözleri ve algısıyla yansıtmış. Minimalist bu hikâyede, adamın belleğine flaş ışık gibi düşen anlar, film derinleştikçe parçaları bir araya getiriyor ve finalde her şey anlamlaşıyor. Filmde her şey bu yüzden yavaş, ama tedirgin edici gelişiyor. Kameraman James Liston’ın sinemaskop görüntüleri vahşi doğa kadar çarpıcı. Son jenerikte, besteci Michael Brook’un tınıları da hayli etkleyiciydi. Perküsyonlar üstte duyulurken, alttan da usulca yaylılar kuşatıyordu perdeyi. Annesi Macar, babası Polonya Yahudisi olan ve 1973’te New York’ta doğan muhteşem oyuncu Adrien Brody, bu filmdeki performansıyla her övgüyü hak ediyor. Bütün anlarda olmak, o karakterin, özellikle bu filmdeki kötürüm durumdaki bir karakterin o ruh halini yaşatabilmesi onu önemli oyuncular tarafına götürüyor. Yönetmen bu filminde, İngiliz Kolombiyası’nın muhteşem vahşi doğasının da hakkını vermiş. Kanada, Kuzey Amerika’da vahşi doğasını koruyabilmiş bir ülke. Bu filmin çekildiği bölgede, Jean-Jacques Annaud’nun 1988 yapımı “L’Ours – Ayı” filminin de hikâyesi geçiyordu. Annaud, “Ayı” filmini İtalyan Alpleri’ndeki Dolomoti’de çekmişti. 
Ömür Gedik’in hazırlayıp sunduğu sinema programı Kanal D Cinemania’da bu haftanın stüdyo konuğu 
Manisa Tarzanı olarak tanınan, Türkiye’nin ilk doğa aktivisti Ahmet Bedevi’nin anısını yaşatmak ve kentlilere doğa sevgisini aşılamak amacıyla her yıl Manisa Belediyesi tarafından düzenlenen 6. Manisa Tarzanı ve Çevre Günleri’nde, Manisa Tarzanı Ödülü, senarist ve yönetmenliğini Yüksel Aksu’nun üstlendiği