1924 yılında Japon profesör Hidesaburo bir köpek edinmiş ve adını da Hachiko koymuş. Her sabah evden beraber çıkıyorlar, Hachiko profesörü metroya bırakıp evine dönüyormuş. Bir gün profesör Üniversitede kalp krizi geçirmiş ve ölmüş. Hachiko, Tokyo metrosunun Shibuya istasyonuna 10 yıl, her gün gitmiş, beklemiş ve 12 yaşındayken metro kapısında ölmüş. Unutulmasın diye metro istasyonuna heykelini dikmişler.
Bu köşe evinde bakmak için köpek satın alıp, zor geldiğinde sokağa terk edenlere ithaf edildi. Dileriz ki, sokağa attıkları köpekler rüyalarına gire, vicdan azabı ömür boyu peşlerinden gele.
A B C Ç D E F G H I İ J K L M N
O Ö P Q R S Ş T U Ü V W X Y Z
Bence daha büyük bir ayıp devletimizindir. Barınaklara götürdüğümüz yaralı köpekleri iyileştiriyorlar, Allah razı olsun ama daha sonra tekrar kısırlaştırıp sokağa atıyorlar. Kulağında küpe olan köpekler barınağa girmiş çıkmış köpeklerdir. Küpeli köpekleri sokağa halkımız atmamıştır. Bence en yakın zamanda hayvan haklarıyla ilgili yeni değişiklikler yapılmalı. İnsanlar buldukları köpekleri de bırakacak yer bulamıyor bu nedenle. Başka sahip bulmak için uğraşmak da kimsenin işine gelmiyor. Halbuki onlar da bizim kadar canlı ve bu dünya aynı zamanda onların da ve biz zaman içinde onları evcilleştirdiğimiz için, şehir hayatına alıştırdığımız için, vahşilikten uzaklaştırdığımız için kendi yiyeceklerini bulmakta çok zorlanıyorlar. B da bizim şehirleşmemizin sonucudur. Bu yüzden her birimiz aslında onlara karşı sorumluyuz. Ve size de bu köşenizde sokak hayvanlarına yer verdiğiniz için çok teşekkür ederim. Saygılar…